(nude Emilio Sommariva, 1941)
Ουρανός
ο οποίος ουρανός να πάη να φέξη.
Το μεγάλο λαχείο «σιγουριά της ανοίξεως»
εν τω μεταξύ η νύφη η παντοτινή
με τα γαλάζια μυρμήγκια στην τσάντα της.
Λευκό-κίτρινο χρήμα του Μαϊου
και του Πανεπιστημίου.
Να ήταν μπύρα ή να ήταν νύχτα.
Αχτύπητη μπόρα
με τα ψώνια
με την κυλότα.
Η επαρχία με ψώνια τρουακάρ
και το αρχιψώνιο τη Μαρία για σταρ.
Η επαρχία μασάει τον Ρενέ Σαρ.
Θα πρέπει να έχω θαφτή
ή σχεδόν να έχω παντρευτή
μαζί με όλα τα βουτηρωμένα και τα φωτεινά
όπως κατέρχονται από τον ουρανό.
Ο Μιχαήλ και οι άγγελοι
η μαστίχα της νύχτας.
Το αμάξι μου ή ένα λουλακί σχολείο
το καπέλο μου ή ένας άγριος πυρετός
μέσα στα ελληνικά χόρτα.
Σε ποιό οροπέδιο πατάω;
Της Αγίας Παναγίας των αγγέλων;
Τίνος είναι το τραγούδι
ο αδέσποτος σκύλος;
Πληγή ζώσα που πέθανε
κακιά και πονηρή.
Από το ποίημα γαλάζια Κόρινθος
μέχρι το ποίημα Λουλού.
Λουλού, τα μάτια σου τέσσερα.
Λουλού, το γαλάζιο μου κέρατο.
Τα άντερά μας, Λουλού
το παντελόνι σου έγκυος.
Τα όνειρά σου γεμάτα κοτόπουλα.
Τα χαλασμένα σου φώτα στο δρόμο του κερατά.
Λουλού, είμαι νούμερο. Μην τα βάζης μαζί μου
που πήγα στο διάβολο.
Κράτα τα πόδια σου κλειστά, Λουλού.
Μουσικό χαλί: Στου πόθου τα σκεπάσματα- Ψαραντώνης/ Χαϊνηδες
Ο Βασίλης Στεριάδης (1947-2003), ήταν ποιητής και κριτικός. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιταλικά στο Universita per Stranieri στην Περούτζια της Ιταλίας. Εργάστηκε ως δικηγόρος μέχρι το 2002. Για δύο χρόνια (1974-75) υπήρξε σύμβουλος Γραμμάτων στην ετήσια έκδοση «Χρονικό».
Από το 1969 συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και από το 1976 μέχρι το 1984 έγραφε άρθρα και κριτικές βιβλίων στην Καθημερινή. Επινόησε τον λογοτεχνικό όρο Γενιά του ’70, ιδιαίτερα προς το τέλος της χούντας και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Στη Νέα Ιωνία δημιουργήθηκε το Ίδρυμα «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΕΡΙΑ∆ΗΣ». Πρόσφατα με την απόφαση 154 της 9ης Μαΐου 2011, μια πλατεία του Δήμου Νέας Ιωνίας κοντά στο σπίτι του ποιητή, πήρε το όνομα του «Πλατεία Βασίλη Στεριάδη». (πηγή)
Υπήρξε πειραματικός ποιητής και στα κείμενά του κυριαρχούσε η αφαίρεση κι η ελλειπτικότητα. Περισσότερες πληροφορίες και ποιήματά του μπορείτε να βρείτε εδώ κι εδώ κι εδώ.
Η ανάρτηση συμμετέχει στην εβδομαδιαία στήλη η στιγμή σου σε ένα ποίημα, μια ιδέα της Μαρίας!!
Μα ποσο ιδιαιτερες οι συμμετοχες σου σε αυτη την στηλη Μαριλενα μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
🙂 Ευχαριστώ όσους τα γράψαν Μαράκι μου!! Φιλάκια πολλά κοπέλα μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
εδώ καμάρι μου μ’ έπιασες αδιάβαστη. δεν το γνώριζα το ποίημα. μου άρεσε πολύ. ο Στεργιάδης ήταν ένας χαρισματικός ποιητής με χαρακτηριστικό στίγμα γραφής.
με αγάπη τόοοοοοοοοση σου στέλνω φιλί με πνοή αέρα για να δροσίσει τη νύχτα σου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κι εγώ σιγά σιγά τον ανακαλύπτω Βίκυ μου!! Και πόσοι ακόμα εκεί έξω!!
Είμαι πολύ ευγνώμων για την αγάπη σου!! Φιλάκια καρδιά μου!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μήτε και εγώ γνωρίζω τον ποιητή. Και ευχαριστώ από καρδιάς την Μαριλένα που μας τον κοινοποιεί σε μια ιδιαίτερα τρυφερή, εκφραστικά αλλά και εικαστικά άκρως αισθησιακή ανάρτηση.
Να είσαι καλά κοπέλα μου. Όμορφο να είναι το Σάββατό σου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να σαι καλά Γιάννη!! Ήταν εξαιρετική η ιδέα της Μαρίας σε αυτό το συλλογικό ανάγνωσμα!!
Φιλάκια πολλά!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι περίεργο ποίημα… Δεν ξέρω τι ένιωσα…
Αποστροφή, απόγνωση, αδιέξοδο. Και όταν το ξαναδιάβασα αποφασιστικότητα, αυστηρότητα, κυριαρχία.
Δεν ξέρω… θα το ξαναδιαβάσω… λες να νιώσω άλλα;
Σ΄ευχαριστώ για την συμμετοχή αλλά και για το ότι έβαλες το μυαλό μου σε σκέψη.
Καλό ξημέρωμα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντα μου αρέσει που γράφεις ότι νιώθεις Μαρία μου!! 100 να διαβάσουμε το ίδιο ποίημα δεν θα νιώσουμε όλοι το ίδιο κι αυτή είναι η ομορφιά!! Το πέρασα κι εγώ πολλές αναγνώσεις, στην αρχή του δεν με έχει, δεν το νιώθω μα όσο πλησιάζει η κορύφωση, εκεί με βρίσκει λαβωματιά που λένε!! 🙂 Σε φιλώ καλή μου κι ευχαριστώ πολύ!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έχει δίκιο η Μαρία…οι συμμετοχές σου είναι πάντα ιδιαίτερες…έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτεται τι θα βάλει άραγε η Μαριλένα?…χαχα!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χαχαχα!! Να ναι καλά αυτοί που τα γράφουν Μαρία (όπου και να ναι) και με τρελαίνουν με το μελάνι τους!!
Σε ευχαριστώ μάτια μου!! Μάκια!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όμορφα όλα
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε ευχαριστώ κοπέλα μου!! Καλή βδομάδα να χεις!
Φιλάκια! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kαί αυτή η συμμετοχή σου,απίστευτη Μαριλένα μου!!Πολύ ωραίο ποιήμα!!Δέν τό ήξερα,αλλά μού άρεσε πολύ!!Καλή Κυριακή!!Πολλά φιλάκια!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε ευχαριστώ Δήμητρά μου!! Σε φιλώ γλυκά καλή μου!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μα τι να πρωτοπεί κανείς για τις συμμετοχές σου στη στήλη της Μαρίας;!
Σε ευχαριστώ, γλυκιά μου, που μου κάνεις γνωστά τόσα άγνωστα – αλλά συνάμα εξαιρετικά- ποιήματα!
Να έχεις μια καλή Κυριακή, ομορφιά μου!
Φιλάκια!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε ευχαριστώ Παλομάκι μου!! Ευκαιρία για μοιρασιά κι απόλαυση!!
Οπως φυσικά κι αυτά που διαβάζω από φίλους bloggers που δεν γνώριζα!!
Μάκια καλό μου!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μου αρέσει που πάντοτε εδώ διαβάζω ένα ιδιαίτερο και παντελώς άγνωστό μου ποίημα!
Μπράβο, Μαριλένα μου!Φιλάκια!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να σαι καλά Έλλη μου!! Η στήλη ήταν κορυφή!! Διαβάσαμε άγνωστες και γνωστές ομορφιές όλοι μας!! Φιλάκια πολλά γλυκό μου!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!