πηλός · ποιήματα · καδράκια

Πίνακας αγνώστου ζωγράφου, Tάσος Λειβαδίτης

 

Kι έζησα πάντα με τον εαυτό μου, σαν δυο ακροβάτες που
μισούνται θανάσιμα
που όλη τη μέρα βρίζονται και ραδιουργούν κι ετοιμάζει το
θάνατο ο ένας του άλλου,
μα όταν έρθει η ώρα κι ανάψουν τα φώτα και το θέατρο
ξεχειλίσει απ’ την πελώρια αναμονή
ορθοί κι οι δυο πάνω στο απέραντο, μοιραίο σκοινί
νά, που βρίσκονται κιόλας πάνω απ’ το μίσος και τον κίνδυνο
και το θαυμασμό
και τον χρόνο ― αδερφωμένοι ξαφνικά
μες στην παμμέγιστη αρετή της Tέχνης.

 

 

 

Οι φωτογραφίες είναι το πριν και το μετά ενός κεραμικού διακοσμητικού που αγόρασα σε ένα παλαιοπωλείο, στου Ψυρρή. Στην δεύτερη φωτό, το επεξεργάστηκα σαν απομίμηση μετάλλου με πατίνες.

Το ποίημα, λατρεμένος Λειβαδίτης!! ❤

 

10 σκέψεις σχετικά με το “Πίνακας αγνώστου ζωγράφου, Tάσος Λειβαδίτης

  1. Πάλι το χέρι σου έκανε θαύματα Μαριλένα και πάλι η σκέψη σου έκανε άριστες επιλογές.
    Πολύ όμορφο το δημιούργημα και μεγάλος ο Λειβαδίτης. Την καλησπέρα μου.

    Μου αρέσει!

  2. Τελευταία συνειδητοποιώ πόσο λίγο, τελικά, έχω διαβάσει αυτόν τον ποιητή…
    Κι αυτό, εκτός από εξαιρετικό, είναι κατάλληλο και για μια στήλη στο blog του θεάτρου!
    Έχω την αίσθηση ότι ο Λειβαδίτης με λίγες λέξεις μεταφέρει έξοχα στους στίχους τα μεγάλα που μας βασανίζουν.
    Σα να τα βάζει σε μια τάξη…
    Να είσαι καλά, Μαριλενάκι μου!

    Αχ, ωραία και πατίνα! Καμία σχέση το πριν και το μετά, ζωγράφισες.

    Φιλιά! ❤😙

    Μου αρέσει!

  3. Πολύ ωραίο το ποίημα του Λειβαδίτη!!! Όσο για το ‘πατινάρισμα’ του κεραμικού (παρά λίγο θα έγραφα πατινάζ…χα χα χα) το πέτυχες πολύ όμορφα Μαριλένα μου!!!! Γειά στα χεράκια σου!
    Φιλάκια!!!!

    Μου αρέσει!

Αφήστε απάντηση στον/στην Marie-Anne Ακύρωση απάντησης