Θεατροπροτάσεις μούρλια!!
Καλησπέρα σας καλοί μου φίλοι!! Μην μου πείτε πως δεν απολαμβάνετε αυτές τις τελευταίες μέρες τον χαρωπό ηλιάκο; 🙂 Αφού έσκασα μύτη με κοντομάνικο, ποια εγώ, η κρυουλιάρα!!! 🙂 🙂
Στο ψητό τώρα, την προηγούμενη βδομάδα είδα δυο από τις καλύτερες παραστάσεις όχι μόνο της χρονιάς αλλά και γενικά!! Είμαι ακόμα κατενθουσιασμένη, συγκινημένη, κι αν ήταν στο χέρι μου θα πρότεινα να μην τις χάσετε για κανένα λόγο!!
Τα τελευταία φεγγάρια, του Φούριο Μπορντόν!!! Πόση γλύκα, τρυφερότητα, συγκίνηση, πόνο μπορεί να εμπεριέχει μια θεατρική παράσταση!! Πόσο εξαιρετικός μπορεί να ναι ένας ηθοποιός και να κατακλύζει συναίσθημα όχι μόνο η σκηνή αλλά κι ολόκληρη η αίθουσα!! Και θα μουν άδικη αν δεν έλεγα και πόσο υπέροχα τον πλαισίωναν κι οι συμπρωταγωνιστές του!!
Ένας ηλικιωμένος καθηγητής φτιάχνει τη βαλίτσα του για τελευταία φορά. Ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του γιου του που τον φιλοξενούσε, την τελευταία του οικογένεια, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σ’ έναν οίκο ευγηρίας. Είναι η ώρα του αποχωρισμού, των πικρών απολογισμών, της χαράς που έχει χαθεί στο λυκόφως της ζωής. Φορτωμένος με το βάρος όσων δεν ειπώθηκαν, πεισματάρης σαν μικρό παιδί, άλλοτε είρωνας και άλλοτε στοργικός, μοιράζεται τα αληθινά του συναισθήματα μόνο με το φάντασμα της γυναίκας του που έχει πεθάνει πριν από αρκετά χρόνια και, φυσικά, με τον αναγνώστη. (πηγή)
Ενας ανεπανάληπτος και χαρισματικός Αγγελος Αντωνόπουλος, βουτηγμένος στο πετσί του ρόλου του!! Στις λέξεις, στις σιωπές, στις παύσεις του ρόλου!! Δυο υπέροχοι συμπρωταγωνιστές, η Αριελ Κωνστανίδη κι ο Στέλιος Ψαρουδάκης!! Στο τέλος της παράστασης χειροκροτούσαμε αρκετοί θεατές όρθιοι, με δάκρυα στα μάτια για αρκετά λεπτά!! Ηθοποιοί με όλη την σημασία της λέξης!! Δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο ευγνώμων ένιωσα που παρακολούθησα Τα Τελευταία Φεγγάρια!! Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ!! Αν μπορείτε, μην την χάσετε!! ❤
Και συνεχίζω στα βαθιά νερά.. Εδώ το κολύμπι θέλει προσοχή, θέλει προσήλωση ειδικά αν κάποιος δεν έχει διαβάσει το βιβλίο.. Δεν ξέρω αν μπορώ να περιγράψω κατάλληλα, αν μπορώ να βρω τα λόγια να εξυμνήσω τον άθλο, γιατί περί άθλου πρόκειται, του ηθοποιού Φώτη Μακρή στον μονόλογο Το κιβώτιο!!
Μια παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα του Αρη Αλεξάνδρου που εκδόθηκε το 1974. Στα τέλη του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει μετά από σχετική εντολή του Γενικού Αρχηγείου να μεταφέρει, περνώντας μέσα από εχθρικό έδαφος, ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου, με παραλήπτες τη διοίκηση μιας ανταρτοκρατούμενης πόλης. Στη διάρκεια της αποστολής η ομάδα αρχίζει να χάνει τα μέλη της σταδιακά μέχρι που τελικά σώζεται ένας μόνο αντάρτης, ο οποίος τελικά κατορθώνει να παραδώσει το κιβώτιο. Όταν όμως φτάνει στον προορισμό του διαπιστώνεται πως είναι άδειο και ο αντάρτης φυλακίζεται από τους άλλους συντρόφους του ως δολιοφθορέας. Αρχίζει λοιπόν τότε να συντάσσει αναφορά τον ανακριτή. Αυτές οι αναφορές είναι το μυθιστόρημα.
Ο συντάκτης των αναφορών δεν γνωρίζει τίποτα για την ταυτότητα του ανακριτή ούτε για τους δεσμώτες του, ούτε αν ο ανακριτής διαβάζει τα όσα του γράφει. Το μυθιστόρημα ερμηνεύθηκε ως αλληγορία για τον εμφύλιο και ως καταγγελία των κάθε είδους εξουσιών και ιερατείων αλλά και ως σχόλιο στον δυτικό πολιτισμό. (πηγή)
Είχα την ευτυχία, την τύχη, να έχω διαβάσει σχετικά πρόσφατα το βιβλίο κι ειλικρινά δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα μπορούσε να αποδοθεί στο θεατρικό σανίδι, κι ειδικά σε μορφή μονολόγου, ένα τέτοιο κείμενο μακροσκελές και με αμέτρητες εγκιβωτισμένες ιστορίες που η μια διαδέχεται την άλλη καθόλη την διάρκεια του μυθιστορήματος!! Για αυτό και κατά την γνώμη μου πρόκειται περί άθλου!! Δεν είναι εύκολη η παράσταση, ούτε σαν θέμα, ούτε σαν παίξιμο. Ισως δεν είναι και για όλους τους θεατές. Είναι για πιο μυημένους κι έμπειρους θεατρόφιλους αλλά και αναγνώστες, λόγω του βιβλίου.
Δύσκολη μα εξαιρετική παράσταση με έναν απίστευτο Φώτη Μακρή, έναν σεμνό άνθρωπο που σεβάστηκε τον συγγραφέα, το κείμενο και το κοινό!! Ενας μονόλογος όλος ψυχή!! Το θέατρο αν και μικρό, ήταν κατάμεστο!! Στα συν επίσης το ότι ακολούθησε γόνιμη συζήτηση περί των συμβολισμών του Κιβωτίου με τους συντελεστές της παράστασης και με καλεσμένο τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ιστορικό και πρόεδρο του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, Βασίλη Καρδάση. Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να δείτε εδώ και στο blog του θεατρικού, http://kivotio.tumblr.com/
Σας φιλώ με αγάπη κι ακολουθούν κι άλλες θεατροπροτάσεις άμεσα!! Α!! Και κινηματογραφικές προτάσεις!! 🙂