Εντάξει ξέρω τι θα μου πείτε οι περισσότεροι!! Hold your horses ρε κοπελιά, που θες ακόμα δεν μπήκε το καλοκαίρι, διακοπές!! Ε, αφού θέλω!! Αποδράσεις, πως το λένε, με τρώει τον τελευταίο καιρό ένα ανελέητο φευγιώ. Από πρόσωπα, καταστάσεις, από εμένα. Να δείτε που την ζημιά μου την κάνει ο ωροσκόπος..
Αν για κάποιον είναι πιο σύνηθες να κρατά, να αγκιστρώνεται, να κολλά σε καταστάσεις, πράγματα κι ανθρώπους, για μένα είναι ευκολάκι να διώχνω, να απομακρύνω!! Από μικρή τρελαινόμουν να φτιάχνω ντουλάπες και συρτάρια με σκοπό να ξεφορτωθώ οτιδήποτε το αισθανόμουν βάρος. Ακόμα την έχω αυτήν την συνήθεια.
Στα σεμινάρια γραφής ήμουν η καλύτερη πετσοκόφτρα λέξεων!! Δώσε μου 1000 λέξεις επιμέλεια, να στις κάνω 100, χωρίς να αλλοιωθεί στιγμή το νόημα! Μόνο το αντίστροφο μην μου ζητήσεις.. Εκεί υστερώ οικτρά. Αφού σου λέω θέλω να ξεφορτώνομαι οτιδήποτε νιώθω περιττό!!
Τους ανθρώπους φυσικά και δεν τους αντιμετωπίζω σαν αντικείμενα, φύγε εσύ έλα εσύ!! Τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που με επέλεξαν και τους επέλεξα τους κρατώ φυλαχτό και στέκω όσο δίπλα τους μου επιτρέπουν, κερί αναμμένο. Γι αυτό κι είναι μετρημένοι, τόσοι όσοι. Οταν λοιπόν με πιάνει το φευγιώ μου, ξέρουν να μου δίνουν χώρο και χρόνο κι όταν επιστρέψω ήταν σαν να μην είχα φύγει.. Γιατί τα λέω αυτά; Ποιος ξέρει;
Μιλώντας για διακοπές παραπάνω, θέλω να σας δείξω την φωτό με την οποία συμμετείχα στον 22ο διαγωνισμό Φωτογραφίζειν που διοργάνωσε πριν λίγο καιρό η Μαρία Νι! Θέμα του διαγωνισμού ήταν τα πρώτα βήματα της Ανοιξης!! Ευχαριστώ πολύ την Μαρία μας για την φιλοξενία καθώς κι όσους ψήφισαν την φωτό μου!! Πατώντας στον σύνδεσμο μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές και την νικητήρια φυσικά!! Συμμετείχα με μια φωτό που χε θέα την θάλασσα και την είχα τραβήξει από το κάστρο της Μπόχαλης, με τίτλο Ανοιξη στην Ζάκυνθο!!

Πρέπει να ταν κοντά στο 2008, 2009 όταν πήγα για πρώτη και μάλλον τελευταία φορά στην Ζάκυνθο!! Τα λατρεύω τα Επτάνησα και συνήθως για χρόνια αλονίζαμε στην Λευκάδα καθώς μπορείς να πας κι οδικώς σε αυτό το πανέμορφο νησάκι, αλλά να που τότε είχε έρθει η στιγμή να επισκεφτώ την Ζάκυνθο!! Φανταστικά νερά, μαγευτικές παραλίες, πεντανόστιμα φαγιά, φιλόξενοι κάτοικοι!! Αυτό που μου έκανε επίσης τρομερή εντύπωση ήταν το πόσο πολλές επαύλεις είχε!! Τεράστια σπίτια βυθισμένα σε κήπους με οργιώδη βλάστηση!! Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να ξαναπάω!!
Πριν λίγες μέρες, έφτασε στο σπίτι μου και το αναμνηστικό δωράκι της Μαρίας Νι για την διάκριση στο αγαπημένο δρώμενο που διοργανώνει με τα ολιγόλεκτα, τις 25 λέξεις!! Τι πιο όμορφο και διαλεχτό από ένα βιβλίο με μια ζεστή αφιέρωση!! Μαρία μου σε ευχαριστώ ολόψυχα για την σκέψη και το ανεκτίμητο δώρο σου!! Ο κύκλος με την κιμωλία, του Μπέρτολτ Μπρεχτ!!

Θα θελα να κλείσω την ανάρτηση με μια πολύ τρυφερή κι αισιόδοξη ανακάλυψη που έκανα πρόσφατα στην γειτονιά μου!! Πριν λίγο καιρό, θα θυμάστε την πικρία μου όταν έκανα ανάρτηση για τον τοίχο της καλοσύνης που δυστυχώς κάποιοι ανεγκέφαλοι, ξήλωσαν την κρεμάστρα που αφήναμε τρόφιμα και ρούχα για όποιον είχε ανάγκη να τα παραλάβει. Οταν έγινε αυτό το συμβάν, μετά από 2,3 μέρες κάποιοι κάρφωσαν στην θέση που ήταν η κρεμάστρα, ένα δυο καρφάκια πρόχειρα, ίσα για να μπορέσει να συνεχίσει ο κόσμος να κρεμά είδη ανάγκης, αλλά δυστυχώς είναι τόσο μικρά που δεν φαίνονται κι έτσι ελάχιστοι έρχονται να αφήσουν το οτιδήποτε.. Κι όμως, σε μια ωραία γωνιά, εκεί λίγο παραπέρα, μια μέρα φύτρωσε ένα πανέμορφο και μυρωδάτο λουλούδι κι έτσι μπορούν πολλοί περισσότεροι να το καμαρώσουν και να το εκτιμήσουν!! 😉 Σας γλυκοφιλώ!!

Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...