Από δω ανθρακιά και πλήξη από κει τα όνειρά μας … ∗

 

Το στήθος σου είναι προσκλητήριο μέσα στο μεσημέρι.

Επάνω στο σταυρό του ακουμπάει ο έρωτας και περιμένει

Το στήθος σου είναι ο τελευταίος δρόμος

Επάνω στο σταυρό του διαμαρτύρεται το έρημο καλοκαίρι (ένα στήθος στο τρένο, Θωμάς Γκόρπας)

 

 

 

 

Φέτος δεν υπήρξαν εποχές.

Στεκόμασταν στη διάβαση

με ένα βαρύ παλτό

και όταν περνούσαμε απέναντι

ήταν πια Άνοιξη

και πετούσαμε

τα ρούχα στον αέρα. (μια σχεδόν πειστική δικαιολογία, Χλόη Κουτσουμπέλη)

 

 

 

Άνοιγα έκλεινα πόρτες παράθυρα

τραύλιζα τρέκλιζα έπαιζα

διάδρομοι φίδια οροφές κεραυνοί

τακούνια σε πλακάκια πολύχρωμα.

Κατοικούσα χρόνια σ’ αυτές τις σπηλιές

είχα ξεχάσει πως είναι να βγαίνεις στο φως.

Να περιμένεις στον ήλιο. (μικρή ιστορία διπλών πλυντηρίων, Άννα Αφεντουλίδου)

 

 

 

 

 

τι κι αν ακούγονται γαυγίσματα

και η ατμόσφαιρα είναι φορτισμένη κεραυνούς

τι κι αν υψώνεται μπροστά μας

η πινακίδα με τη νεκροκεφαλή

και το ξερό πηγάδι χάσκει απειλητικό

στο επόμενό μας βήμα

τις πεταλούδες βλέπουμε εμείς

απολαμβάνουμε τη μουσική και τα λουλούδια

και πάντα περιμένουμε τον ήλιο

να ζούμε μάθαμε σχεδόν ευτυχισμένοι

χαϊδεύοντας τον λυσσασμένο σκύλο (modus vivendi, Τόλης Νικηφόρου)

 

 

 

δεν γεννηθήκαμε

φυτρώσαμε

λειχήνες σε στέγη

μας χαϊδεύουν με τα νύχια οι γάτες

ανασαίνουμε εντός μας

δεν μας ακούς ποτέ

συντονιζόμαστε μόνο

με τα βεγγαλικά της ανάστασης

ενίοτε γινόμαστε σαρκοφάγα

αν θα μεγαλώσουμε ποτέ

θα γίνουμε εφιάλτες (όνειρα, Τζούλια Φορτούνη)

 

 

 

Κρούουν τα βότσαλα στα βάθη

Ρέουν ροές ρευστών υδάτων

Κρουστά κύματα κραίνουν

Καθαρά νερά θάλλουν

Ουράνια ύδατα ονείρου

Της Παραδείσου όναρ χρυσό

Εφήμερο κι ατέρμονο

Στιγμιαίο κι ατελεύτητο

Αείζωο και αέναο (όναρ, Μαργαρίτα Παπαγεωργίου)

Μια γλυκειά καλησπέρα σε όλους!! Χριστός Ανέστη!! Να στε όλοι καλά!! Να μαστε όλοι καλά, με δύναμη και κουράγιο!! Αυτή η ανάρτηση βγήκε κάπως έτσι σε αυτήν την περίεργη άνοιξη. Περσυνές φωτογραφίες, πάντα επίκαιρες ποιητών λέξεις.. Να σας προσέχετε!!

∗ Ο τίτλος της ανάρτησης είναι στίχος του Θωμά Γκόρπα από το ποίημα Οδύνη… απο δω κι από κει

Άνοιξη παρά τέταρτο!

 

Πες μου, α, πες μου, λοιπόν, πού πήγε όλη εκείνη η άνοιξη, τα χωρατά των σπουργιτιών, σγουρά γέλια των θάμνων, οι παπαρούνες σα γλυκά κόκκινα στόματα, ρυάκια μου ασυλλόγιστα, πού πάτε; Σαν ένας γρύλλος που ξεχάστηκε στη μέρα το ξύλινο μαγγανοπήγαδο μακριά, πλάι στο πηγάδι ο παπούς παίζοντας την κιθάρα του, «μακριά, σα θα φύγω, μάνα, στην ξενιτιά» (Τάσος Λειβαδίτης, Καντάτα «αυτός με την Παλόμα»)

 

 

Διάβαζα ένα ποίημα για την άνοιξη όταν την είδα να έρχεται από μακριά: μισή γυναίκα, μισή όνειρο. Κατέβαινε το μονοπάτι κάτω στεφανωμένη με άνθη κερασιάς. Τότε κατάλαβα τι δύναμη έχουν τα ποιήματα. ( Χρίστος Λάσκαρης, «Διαβάζοντας ένα ποίημα»)

 

 

Αυτή η θηλυκιά εποχή στιφή, παράξενη σα γριά, με τις εύκολες συζητήσεις την πολλή συνάφεια, τη λιγοστή κατανόηση, την απέραντη μοναξιά κι’ ο εφιάλτης πως κάποτε θα ξυπνήσουμε μη έχοντας τίποτε να πούμε ανάμεσα στα βήματα αυτά, πηγαίνουν και πάλι ξανάρχονται κι’ ύστερα σβήνουν στο διάδρομο· ανάβουνε το φως της σκάλας μα δεν ακούγεται κανείς. (Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Επικίνδυνη ηλικία»)

 

 

Όλα τα ποιήματά μου για την άνοιξη ατέλειωτα μένουν. Φταίει που πάντα βιάζεται η άνοιξη, φταίει που πάντα αργεί η διάθεσή μου. Γι’ αυτό αναγκάζομαι κάθε σχεδόν ποίημά μου για την άνοιξη με μια εποχή φθινοπώρου ν’ αποτελειώνω. (Κική Δημουλά, «Ασυμβίβαστα»)

 

 

Και πώς τα μωβ ανυπόθετα σκαρφαλώνουν στο παράθυρο και τα νύχια τους φυτρώνουν κιόλα στα μάτια σου. Γοερά εξαντλούνται οι πράξεις σαν χαλασμένες· ενώ στρογγυλεμένο φως διεγείρει τα δέντρα. Όλο αυτό σε μαύρο και λίγη ψύχρα. Δίνεις την εικόνα στο καλύτερο τίποτα και ξαπλώνεις. Σκόρπιος. Φεύγοντας από παντού. (Μαρία Λαϊνά, «Άνοιξη»)

 

 

Φοβάμαι Τώρα την άνοιξη κυλάνε κάτι λέξεις μέσα μου Γίνονται δέντρα της καταγωγής μου Φοβάμαι Τώρα την άνοιξη κρατώ τα ίχνη των αριθμών Όπως στις παιδικές ιστορίες Τα μάτια των αγωνιστών δεν ξεψυχούν Βυθίζονται σε κόκκινα παραμύθια (Κώστας Γουλιάμος, «Φοβάμαι»)

 

Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστουςκι ανόρεξους ή αδιάφορους –
απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεται
σαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει. (Γιάννης Ρίτσος, «Οδηγός ασανσέρ»)

Την άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις ( Οδυσσέας Ελύτης)

Και κάπως έτσι, με την προτροπή του ποιητή, έφτιαξα την δική μου άνοιξη καμωμένη από λόγια ποιητικά κι εικόνες θεάτρου!Η άνοιξη που αγαπώ, που ανθίζει την ψυχή μου, η άνοιξη που πάντα περιμένω!

⋅21 Μάρτη Παγκόσμια μέρα Ποίησης και 27 Μάρτη Παγκόσμια μέρα Θεάτρου

⋅Η ανάρτηση συμμετέχει στην πρόσκληση της Μαρίας Μιαν άνοιξη που περιμένουμε

⋅Ο τίτλος της ανάρτησης από ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη

⋅Όλες οι φωτό είναι σκηνικά από θέατρα που κατά καιρούς έχω επισκεφτεί κι είναι τραβηγμένες από εμένα

 

Λίγο Φωτογραφίζειν, λίγο Secret Santa και bazaar

Καλησπέρα φίλοι μου!! Εύχομαι να στε όλοι καλά και να στε και κάπου ζεστά καθώς το έμπασε για τα καλά το κρυουλάκι του ο Νοέμβρης!! ☃️ 

Όπως λέει κι ο τίτλος η σημερινή ανάρτηση θα χει λίγο απ’όλα και ξεκινώ με τον αγαπημένο διαγωνισμό φωτογραφίας που διοργανώνει το Μαράκι μας! Πριν λίγο καιρό έληξε το 5ο Φωτογραφίζειν με τίτλο Θέα από ψηλά!! Η δική μου συμμετοχή με τίτλο ”Απ’αλλού” ήταν από μια καλοκαιρινή εξόρμηση πριν λίγα χρόνια (κι αν δεν κάνω λάθος😂 ) στην πανέμορφη Ζάκυνθο!!

Δεν θυμάμαι ακριβώς την στιγμή της λήψης αλλά είμαι σίγουρη ότι απλά εκεί που οδηγούσαμε ζήτησα να σταματήσουμε για να βγάλω φωτογραφίες!! Όπως κάνω συνηθώς κι αρκετές φορές εκνευρίζω τους αγαπημένους μου με το σταμάτα-ξεκίνα!! Σας ευχαριστώ πολύ για τις ψήφους και φυσικά εσένα Μαριώ μου για την ζεστή φιλοξενία!! Εδώ μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές και την εξαιρετική νικητήρια φωτό!! 

 

Καλέ είχαμε πρόσφατα και την πρώτη παραλαβή κι ανάρτηση δώρου από την μυστική μας Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή ή όπως λέμε και στο χωριό μου Secret Santa Swap!! Τι χαρά!!🎅🎁

Η Μαιρούλα λοιπόν https://ghinimatia.blogspot.com/ , έστειλε το πανέμορφο δωράκι της στην Νικολίτσα http://dimiourgiesstoxeri.blogspot.com/2018/11/welcome-my-secret-santa.html.

Η Μία μας https://craftartista.blogspot.com/ έστειλε το δικό της λουκούλιο πακέτο τσιφ στο Ρουλάκι https://smaragdenia-roula.blogspot.com/2018/11/o-santa-klaoys.html

Όσο προχωράει η μυστική μας ανταλλαγή θα πηγαίνουμε βόλτα blog to blog και θα θαυμάζουμε εκεί τις ομορφιές που δημιουργήσατε για τα μυστικά ταίρια!! Όπως κάνουμε κάθε χρόνο εξάλλου!! Καλή μας αρχή λοιπόν κι επισήμως!!  🎈 🤶 Να στε καλά φίλοι μου!! 🤗 🤗

 

Κι εκεί που βόλταρα στην Νικόλ, τσουπ κι η αφίσα για το καθιερωμένο μας πλέον Χριστουγεννιάτικο bazaar από το ξεblogάρισμα!!

 

 

 

Η ομάδα «Ξεblogάρισμα», η οποία στηρίζει τις μωρομάνες και τις άπορες των γυναικείων φυλακών Ελεώνα Θήβας, διοργανώνει το Σαββατοκύριακο 15 και 16 Δεκεμβρίου, το Χριστουγεννιάτικο Παζάρι της στον Πολυχώρο του Γη-Κ44 (Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι).

Στο παζάρι θα βρείτε έργα τέχνης κρατουμένων, χριστουγεννιάτικα χειροποίητα στολίδια, σπιτικά λικέρ, τσίπουρα και ρακόμελα, βιολογικές μαρμελάδες, παραδοσιακά γλυκά και αλμυρά. Ακόμη, σε πολύ χαμηλές τιμές, θα βρείτε πολλούς τίτλους βιβλίων, ρούχα από δεύτερο χέρι, είδη σπιτιού και διακόσμησης, κοσμήματα και άλλα πολλά. Όπως κάθε φορά, παράλληλα θα διεξαχθεί η λαχειοφόρος, στην οποία κερδίζουν όλοι οι λαχνοί, με πολλά δώρα, όπως προσκλήσεις για θεατρικές παραστάσεις, θεραπευτικές συνεδρίες, χειροποίητα κοσμήματα, καλλυντικά, βιβλία και DVD.

Ωράριο Bazaar:

Σάββατο 15/12 11-8μμ

Κυριακή 16/12 11-6μμ

Πληροφορίες για το ξεblogarisma και τις δράσεις του, την επικοινωνία με την ομάδα, καθώς και πώς μπορείτε να βοηθήσετε εδώ:

Blog: xeblogarisma.blogspot.gr

Facebook: www.facebook.com/xeblogarisma/

Email: xeblogarisma@gmail.com

 

Φέτος, το είδατε κάποιοι στο insta, ξαναφτιάξαμε δεντράκι μετά από 3,4 χρόνια!!! Ναιιιι!!!! 🎄 Όποιος έχει γατάκια ξέρει και κατανοεί γιατί δεν μπορεί να στολίσει με την ησυχία του κάποιος που επίσης έχει γατάκια!! Γιατί εκεί που το χεις στήσει, το χεις στολίσει και το χαίρεσαι, ξαφνικά βλέπεις ουρές στα κλαδιά, μπάλες στο πάτωμα και ένα δέντρο έτοιμο προς κατεδάφιση!! Υπάρχουν και ντοκουμέντα για όσους θυμούνται κι όσοι δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν ορίστε!! Ιδού ο στολιδόγατος που λέει κι η Κάτια μου, (που ναι η στολιδογάτα Μπιζού 😻 !!)!!

 

Φέτο ας ελπίσω ότι δεν θα χω τέτοια ντοκουμέντα καθώς το χουμε εντοιχισμένο, δεμένο  το δέντρο στο παράθυρο κι έχουμε στήσει καραούλι με βάρδιες (λέμε τώρα!! 😉 😋)

 

Να χετε ένα όμορφο και ξεκούραστο σ/κ με τους αγαπημένους σας!!! Σας φιλώ!!

 

 

Η πόλη που…

 

 

… ρεμβάζει στεναγμούς νύχτα ή μέρα. Που αρμενίζουν στον ήλιο της θαύματα, που θρέφει στην χούφτα της σάρκες. Η πόλη που πλέκει σταγόνες στα βλέφαρα των περαστικών, που σμίγει την χλόη με την αχτίδα. Η πόλη που θριαμβευτικά γυμνή γραντζουνά παλμούς, που αγκαλιάζει ή φτύνει το όνειρο. Η πόλη που σμιλεύει την σιωπή στους τοίχους, που τυλίγεται μέσα της το χρώμα. Η πόλη που ευωδιάζει χώμα, που παίζει στα ζάρια τα φτερά της. Η πόλη που δραπέτευσε από την μνήμη και την σκόνη, που υφαίνει ηδονή και ψίθυρο στα σκοτεινά. Η πόλη που ακονίζει την βροχή, που μεθά την ψυχή.

Καλό μήνα σε όλους με λίγες γωνιές κρυμένες, φανερές της πόλης μου. Εκείνης με τα πολλά τα πρόσωπα…

 

 

 

 

 

 

 

Καλούδια για bazaar

Καλησπέρα σε όλους φίλοι μου!! Εύχομαι να στε όλοι καλά και να προετοιμάζεστε σιγά σιγά για τις γιορτινές μέρες!! Στρώσαμε τα χαλιά, κατεβάσαμε για τα καλά όλα τα χειμωνιάτικα ρούχα και στολίσαμε λίγες γωνιές με Χριστουγεννιάτικες νότες για να αποκτήσει το σπίτι λίγη ατμόσφαιρα!! Δέντρο είναι αλήθεια και φέτος δεν στολίσαμε γιατί όποιος έχει γατί καταλαβαίνει ότι από Χριστουγεννιάτικο γίνεται καλοκαιρινό!! Τι δεν με πιστεύετε;; 😉 😋

 

Στα άλλα μας τα ωραία, όλες οι διευθύνσεις έχουν μοιραστεί στα μυστικά ταίρια – secret santas κι ήδη δωράκια έχουν αποσταλεί στον προορισμό τους και αρκετά είναι καθ οδόν για παραλαβή!! 🎅🎁

Εδώ μπορείτε να θαυμάσετε την παραλαβή της Αλεξάνδρας από την Αννα και εδώ της Κικής από την Μία!! Εδώ είναι η παραλαβή της Μίας από την Μαρία Κανελλάκη!!

Ακόμα μια φορά νιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω για την στήριξη και την αγάπη σας στην μυστική μας ανταλλαγή!! Ξέρω πόσο υπέροχα πλάσματα ήστε και παρόλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει ο καθένας (ανεργίας, υγείας είτε δικής του είτε συγγενών του αγαπημένων, θέματα με την εργασία, τρεχάματα με τα παιδιά και το νοικοκυριό κ.ά.) εσείς νιώθετε την χαρά του να προσφέρετε απλόχερα και να χαρίσετε ζεστασιά και χαμόγελα σε κάποιον φίλο blogger!! Είμαι ευγνώμων για όλα και προς όλους τους φίλους!!   💗🍁

 

 

 

Κατά την περίοδο των γιορτών ξέρουμε πως γίνονται πολλά bazaar ώστε να ανακουφιστούν έστω και για λίγο οι ανάγκες συνανθρώπων μας!! Στα bazaar μπορούμε να βοηθήσουμε είτε αγοράζοντας τα προς πώληση αντικείμενα είτε προσφέροντας αντικείμενα!! Ή αν μπορούμε και τα δυο!! 

 

Πρόσφατα λοιπόν μας προέτρεψε η Αλεξάνδρα να ξαναθυμηθούμε την αλληλεγγύη έμπρακτα!! Αυτή την φορά η αλληλεγγύη είναι σχολειό όπως μας αναφέρει πολύ αναλυτικά στο blog της από το οποίο κι αντιγράφω:

 

 

 

Ελάτε να βάλουμε θεμέλια! 

Στο 5ο Δημοτικό Κερατσινίου,

9 και 10 του Δεκέμβρη,

Σάββατο και Κυριακή από τις 10 το πρωί ως τις 8 το βράδυ.

Παζάρι αλληλεγγύης για την ενίσχυση της δράσης των δασκάλων και των παιδιών του σχολείου.

Χειροποίητα χριστουγεννιάτικα και βιβλία: στείλτε μας για να τα διαθέσουμε ή ελάτε να αγοράσετε! 

Πληροφορίες:

womaninblog@gmail.com

@blogandsolidarity

5ο Δημοτικό σχολείο Κερατσινίου: η αλληλεγγύη ως αυταξία

Η αλληλεγγύη είναι σχολειό!

Κάθε φορά φορά που χτυπάει το καμπανάκι της βαρβαρότητας, μαζευόμαστε και δίνουμε όρκο μηδενικής ανοχής.

Μπαίνουμε στις καρδιές κι ακούμε προσεχτικά για να μάθουμε να χτίζουμε.

Γεωγραφία: τα παιδιά μάς ταξιδεύουν στον κόσμο τους.

Ιστορία: οι μεγαλύτεροι μάς διηγούνται την εμπειρία τους από κάθε προσπάθεια αντίστασης.
Γλώσσα: σβήνουμε από το λεξιλόγιό μας τη λέξη φιλανθρωπία και γράφουμε με χρωματιστά μολύβια τη λέξη αλληλεγγύη.

Μαθηματικά: μετράμε τα βάσανα, τα διαιρούμε… μεταξύ μας και προσπαθούμε να καταλήξουμε στο μικρότερο δυνατό πηλίκο.

Καλλιτεχνικά: αντέχουμε να ζωγραφίσουμε μετά το σχόλασμα από στο συσκευαστήριο;

Γυμναστική: ψάχνουμε δουλειά με τους άνεργους.

Ετοίμασα λίγα πράγματα για το bazaar με decoupage και φουλ της παλαίωσης shabby, μπουκάλια, καδράκια και κάποια βιβλία!!

Επίσης λίγα ξύλινα καδράκια με decoupage και παλαίωση shabby για το bazaar που ετοιμάζει η Εταιρεία Alzheimer Αθηνών στις 17 Δεκέμβρη στο Κέντρο Ημέρας για άτομα με άνοια στο Παγκράτι (Μάρκου Μουσούρου 89 και Στίλπωνος 33), για την δράση της οποίας θα σας μιλήσω με εκτενή αναφορά σε επόμενη ανάρτηση!!

Τα Κέντρα Ημέρας Alzheimer Αθηνών λειτουργούν ως μονάδες ημερήσιας θεραπευτικής φροντίδας ασθενών με Αλτσχάιμερ και άλλες συναφείς διαταραχές. Στόχος είναι η οργάνωση και η εφαρμογή ομαδικών και ατομικών θεραπευτικών προγραμμάτων, που διαμορφώνονται πάντα ανάλογα με το στάδιο της νόσου κάθε ασθενή. Μετά από κλινική εξέταση από νευρολόγο ή ψυχίατρο του Κέντρου, νευροψυχολογική εκτίμηση από ψυχολόγο και αξιολόγηση κοινωνικού ιστορικού, όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στα προγράμματα εντάσσονται σε ομάδες ανάλογα με τον βαθμό δυσκολιών που αντιμετωπίζουν και τις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Στις ομάδες εφαρμόζονται θεραπευτικά προγράμματα που παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή, έχουν στόχο τη νοητική ενδυνάμωση των συμμετεχόντων, και την κινητοποίηση και διατήρηση των δεξιοτήτων και των επικοινωνιακών ικανοτήτων τους για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.Παράλληλα δίνεται έμφαση στην πρόληψη, πληροφόρηση, εκπαίδευση και ψυχολογική υποστήριξη των συγγενών των ασθενών και στην ευαισθητοποίηση της κοινότητας σε θέματα σχετικά με την άνοια.

 

Όλες οι παροχές των Κέντρων Ημέρας είναι δωρεάν.

Το πρόγραμμα στα Κέντρα Ημέρας περιλαμβάνει:

• Ιατρείο μνήμης
• Θεραπείες ενδυνάμωσης νοητικών λειτουργιών (μνήμης, προσοχής, λόγου κ.α.)
• Ατομική και ομαδική δημιουργική απασχόληση
• Προγράμματα γυμναστικής
• Άλλες ειδικές θεραπείες (θεραπείες τέχνης, θεραπεία δια αναμνήσεων, λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, κ.ά.) (πηγή)
  

Καλή επιτυχία σε όλα!!!

Να στε όλοι καλά και να περνάτε όμορφα ότι κάνετε!! Σας φιλώ!! 😘💖

Λυσσασμένη γάτα, Τένεσι Ουίλιαμς

                                                                                                       (φωτό από το διαδίκτυο)

Πρόσφατα είδα μια πολύ δυνατή κι αξιόλογη παράσταση που παίζεται στο θέατρο Θησείον, την Λυσσασμένη γάτα του Τένεσι Ουίλιαμς.

Η υπόθεση έχει ως εξής: Στον αγροτικό Νότο της Αμερικής του ’50, γινόμαστε μάρτυρες των εορτασμών των 65 γενεθλίων ενός βαμβακομεγιστάνα. Παρακολουθούμε την εξέλιξη της γιορτής που του διοργανώνει η οικογένειά του και μέσα από τις μεταξύ τους διαπροσωπικές σχέσεις ανακαλύπτουμε τα ψέματα και τις αλήθειες τους. Οικογένεια Πόλιτ. 3 ζευγάρια. Ο Μπιγκ Ντάντυ κι η Μπιγκ Μάμα. Οι δυο τους γιοι με τις γυναίκες τους, ο Μπρικ με την Μάγκυ την γάτα όπως την φωνάζει, που ακόμα δεν έχουν παιδιά κι ο Γκούπερ ο πρωτότοκος με την Μέη που έχουν ήδη 5 και περιμένουν το έκτο σύντομα.  

Άνθρωποι καθημερινοί με τα ελαττώματα και τα προτερήματά τους, ήρωες ρεαλιστικοί. Έχουν να αντιμετωπίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, οικογενειακές, ερωτικές και πάνω από όλα τον ίδιο τους τον εαυτό και την συνείδησή τους. Η αλήθεια διαστρεβλώνεται για χάρη της αγάπης, το ψέμα υφαίνεται με μαεστρία συνειδητά μέχρι κάποιος να τραβήξει λίγο πιο δυνατά την κλωστούλα. Κι ίσως η αλήθεια που θα φανερωθεί να ναι κι αυτή πλεγμένη στα μέτρα του καθένα που την χειρίζεται. 

Ένας πατέρας που του αποκρύπτουν ότι πρόκειται να πεθάνει, ένας γιος που βρίσκει διεξόδο στα υπαρξιακά του αδιέξοδα μόνο στο ποτό. Αραγε ήταν όντως αγνή φιλία μεταξύ εκείνου και του Σκίπερ; Κι η Μάγκυ η γάτα ως που είναι ικανή να φτάσει για να μην χάσει τον άντρα της αλλά και την κληρονομιά; Όχι ότι ο Γκούπερ κι η Μέη δεν καταστρώνουν τα δικά τους σχέδια για να αποκτήσουν εκείνοι την μερίδα του λέοντος με τον θάνατο του Μπιγκ Ντάντυ.

                                                                                                  (φωτό δική μου)

Γέλια, τραγούδια, φωνές, τσακωμοί, χαμόγελα, σιωπές… Υποκρισία, ψέμα, αλήθεια.. Τελικά, τι αποκαλύπτεται και τι αποσιωπάται εκείνη την νύχτα;

Αυτό που σίγουρα μπορώ και θέλω να σας αποκαλύψω είναι το πόσο δυνατά ερμηνεύουν όλοι οι ηθοποιοί τους ρόλους τους και να δηλώσω κατενθουσιαμένη με την Μαρία Κίτσου που δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας!! Αν μπορείτε μην την χάσετε την παράσταση!!

                                                                                      (φωτό δική μου)

---

Θέατρο Θησείον, Τουρναβίτου 7, Θησείο τηλ:210-3255444

Τετάρτη: 19:00 | Παρασκευή 21:15 | Σάββατο 21:15 | Κυριακή 19:00 από 18/10 έως 01/04

Μπιγκ Ντάντυ: Νικήτας Τσακίρογλου
Μάγκυ: Μαρία Κίτσου
Μπρικ: Ορέστης Τζιόβας
Μπιγκ Μάμα: Ελένη Κρίτα
Γκούπερ: Γεράσιμος Σκαφίδας
Μέη: Μπέτυ Αποστόλου
Γιατρός​ Μπόου: Δημήτρης Ραφαέλος
Αιδεσιμότατος Τούκερ – παιδί:​ Δημήτρης Σταματελόπουλος (τρομπέτα)
Υπηρέτρια Σάλυ – παιδί:​ Μαρία Νίκα (βιολί)

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Δραματολογική συνεργασία: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σκηνικά: Έλλη Λιδωρικιώτη
Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Σιτώτης
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύα Οικονόμου – Βαμβακά
Βοηθός παραγωγής: Έμμα Μαυρέλη
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ

Στόμα γεμάτο χώμα, ομάδα Άγρια Σκέψη

 

Ξεκίνησε επισήμως από αρχές Οκτώβρη η καινούρια θεατρική σεζόν και καθώς γνωρίζετε την αγάπη μου και για το θέατρο, άνοιξα διάπλατα την πόρτα της θέασης, με την πρώτη θεατρική παράσταση που παρακολούθησα (κι ευελπιστώ να ακολουθήσουν κι άλλες!!).

Σε έναν ολοκαίνουριο χώρο κοντά στο μετρό της Δάφνης, τον Τεχνοχώρο Εργοτάξιο, η ομάδα Άγρια Σκέψη, στεγάζει την βραβευμένη παράσταση Στόμα γεμάτο χώμα.

Ο χώρος παντρεύει το industrial style με πινελιές vintage αισθητικής που μου άρεσε πολύ. Γυμνοί τοίχοι, γυμνό πάτωμα σε συνδυασμό με ρετρό καπιτονέ πολυθρόνες και καναπέ, υποδέχονται το θεατρόφιλο κοινό που νομίζω χαρίζουν γοητεία κι ατμόσφαιρα!!

Αυτήν την ατμόσφαιρα θέλησα να αποτυπώσω και στις φωτό!! 

 

Στα της παράστασης, γινόμαστε μάρτυρες των σκέψεων κι εξομολογήσεων ενός ερωτευμένου ζευγαριού, το οποίο είναι εγκλωβισμένο σε ένα υπόγειο και σκοτεινό καταφύγιο καθώς βιώνουν το τέλος του κόσμου. Έχουν μόνο ο ένας την συντροφιά του άλλου και μας εξιστορούν πως βιώνουν αυτήν την επώδυνη κατάσταση, την αγωνία τους, την φυγή της ομάδας τους, τα ανεκπλήρωτα όνειρά τους, τις ευχάριστες κι επώδυνες αναμνήσεις τους. Η σκηνή περιβάλλεται από ντάνες βιβλίων και χώμα και στο ταβάνι δεσπόζει μόνο μία αντιασφυξιογόνος μάσκα.

Για μένα, η μυρωδιά του χώματος και τα ηχητικά εφέ της βροχής, της υπόκωφης σκόνης προσθέτουν ακόμα περισσότερο ασφυκτική κι αποπνικτική  χροιά και πιστεύω κρατούν σε εγρήγορση όλες τις αισθήσεις των θεατών.

Ζωντανοί κι εξόχως γλαφυροί οι δυο ηθοποιοί μου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις, με τις κινήσεις και με τα βλέμματά τους!! Ως αρνητικό, θα θελα να αναφέρω την μικρή διάρκεια της παράστασης. Γύρω στα 40 λεπτά.

 

….«Σε αγάπησα με όλο το φως και το σκοτάδι που έχω μέσα μου… »…….

….«Αγάπη μου, τελικά τα καταφέραμε;…»……

 

 

---

Πληροφορίες για την παράσταση

Τεχνοχώρος Εργοτάξιο

Διογένους 1,Άγ. Δημήτριος
Τηλ : 6983930220
Παραστάσεις: Πέμπτη& Κυριακή 9.15 μ.μ.
Τιμή : € 8 & 5

 

 

Φίλτρα και στίχοι #5

…με φως και με σκιές:

 

Αφού λοιπόν ο νεκρός δεδικαίωται
τώρα σας λέω πως είχα τσέπες
στο γυμνό μου δέρμα. ( Γιάννης Βαρβέρης)

 

 

Χθες είδα πάλι στον ύπνο μου τον πατέρα.
Καθόμασταν οι δυο μας σ’ ένα τραπέζι με καρό τραπεζομάντιλο.
Κάποιος μας έφερε δυο ποτηράκια και κρασί.
– Είσαι καλά; Του λέω.
– Καλά, καλά, και μου ‘πιασε το χέρι.
– Άντε, στην υγειά σου, είπε.
Σήκωσε το ποτήρι, τσούγκρισε και το άφησε πάνω στο τραπέζι.
– Δεν πίνεις; Ρώτησα.
– Εσύ να πιεις, απάντησε. Εγώ δε θέλω να ξεχάσω…. (Γιάννης Βαρβέρης)

 

 

πηχτός
απλώνει ο χρόνος στο λιθόστρωτο
άλλη τροφή από το πέτρωμα δεν έμεινε
που θα πιάσει ρίζα αυτό το σπέρμα; (Έκτωρ Κακναβάτος)

 

 

Μπροστά μου υψωνόταν αγέρωχο, το πανάρχαιο δέντρο με τη χαλκοπράσινη φυλλωσιά. Μια βραχνή φωνή αντήχησε μες στην ψυχή μου.
Έπεσα στα γόνατα. Καθώς προσευχόμουν, είδα τα χέρια μου τ’ απλωμένα ικετευτικά, να φεύγουν απ’ τους ώμους μου και σαν περιστέρια να περνούν ψηλά φτερουγίζοντας και να χάνονται μέσα στα φουντωμένα κλαδιά που σκιρτούσαν. (Ε.Χ. Γονατάς)

 

 

Ὅταν τὶς νύχτες τριγυρνῶ στὴ μοναξιά μου,
ψάχνω μέσ᾿ σὲ χιλιάδες πρόσωπα νὰ βρῶ
ἐκεῖνο τὸ τρεμούλιασμα στὴν ἄκρη τοῦ ματιοῦ σου. (Ντίνος Χριστιανόπουλος)

 

 

Θά ῾ρθει μιὰ μέρα ποὺ δὲ θά ῾χουμε πιὰ τί νὰ ποῦμε
Θὰ καθόμαστε ἀπέναντι καὶ θὰ κοιταζόμαστε στὰ μάτια
Ἡ σιωπή μου θὰ λέει: Πόσο εἶσαι ὄμορφη, μὰ δὲ
βρίσκω ἄλλο τρόπο νὰ στὸ πῶ (Μανόλης Αναγνωστάκης)

 

 

Από πού έρχεται η νύχτα; πως μπορεί και μπαίνει μες στα δέντρα
Σαν τη βροχή στο χώμα; Εσύ που είσαι δίπλα μου
Και δεν μπορώ να σ’ αφήσω και να φύγω διότι
Η ψυχή μου είναι σκελετός πουλιού που βρέθηκε εντός σου
Κοίτα με. Μήπως δεν μπορείς βλέποντας με να με στεγνώσεις
Σαν να ‘μαι ένα βρεμένο ρούχο κι εσύ το μεσημέρι;

Πώς να φύγεις; η βροχή σε καρφώνει πάνω μου με χιλιάδες καρφιά
Έγινα εκείνο που θυμάσαι σ’ όλη σου τη ζωή
Είμαι κι ο αγέρας όταν είσαι φωτιά. (Δ.Π. Παπαδίτσας)

 

Λίγες πειραματικές φωτό από μένα και το έργο των ποιητών, θραύσματα στα χέρια μου. Καλή βδομάδα να έχουμε!!

Φίλτρα και στίχοι#1

Φίλτρα και στίχοι #2 

Φίλτρα και στίχοι #3

Φίλτρα και στίχοι #4

Πες κοχύλι❣❣

Καλησπέρα σε όλους!! Πριν προχωρήσω στα της σημερινής ανάρτησης θέλω πολύ να σας ευχαριστήσω κι εκ μέρους του κυρίου Τάσου για τα ζεστά σας σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση για το βιβλίο του κ Κάβουρα. Ο ίδιος θέλησε να χαρίσει κι ένα αντίτυπο στον νεότερο σχολιαστή της έτσι θα δοθεί στην Κική μας!! Να στε καλά κύριε Τάσο για την όμορφη κίνησή σας!!

 

Και τώρα μαζί με εμένα πες κοχύλι και δες!! Ξεπρόβαλλε από την Κατερίνα, το περιοδικό της δικής μου εφηβείας, πάνω σε καρτ ποστάλ της δεκαετίας του 90. Κι όχι στην σούπερ Κατερίνα, στην άλλη την απλή!! Συλλογή από λογιών αφίσες και καρτ ποστάλ και μέσα από τον πάκο μου, να σου ξεπροβάλλει μια  ρομαντική καλοκαιρινή που γράφει i love u!!

 

Πες κοχύλι και δες!! Ακόμα μια κάρτα!! Αυτήν την φορά χειροποίητη, καλοκαιρινή, που ταξίδεψε από το Αγρίνιο κι έφερε ευχές και δώρα από το Μαράκι μας για το περυσινό secret spring circles!! Κι αν δεν θυμάσαι μπες εδώ να φρεσκάρεις την μνήμη!! Μοτίβο καλοκαιρινό, ταξιδιάρικο κι η μπλε χάρτινη θάλασσα να συντροφεύει την βαρκούλα και τα κοχυλάκια!!

 

Πες κοχύλι και δες!! Ακόμα ένα ξεχωριστό δώρο!! Αυτήν την φορά από την γλυκειά Τέτα. Το υποδέχτηκα το 2013 κι ακόμα κοσμεί το μπαλκόνι μου!! Ένα τεράστιο θαλασσινό mobile με κοχύλια, αστερία και ένα χειροποίητο καράβι από θαλασσόξυλα!!

 

Πες κοχύλι και δες!! Θα σε πάω ακόμα πιο πίσω!! Κάπου στα μέσα προς τέλη του 90 αν δεν κάνω λάθος!! Ένα μεγάλο αστραφτερό κοχύλι δώρο από χέρι φιλικό!! Όταν κατέβηκα Ρέθυμνο για σπουδές ήρθε παρέα με άλλα πολύτιμα αντικείμενα για να χω μια υποψία Αθήνας μαζί μου. Α!! Από δω και πέρα για τις ανάγκες της φωτογράφησης επιστρατεύτηκε δημιουργική αίσθηση θάλασσας, νερού και πάγου!! 😉

 

Πες κοχύλι και δες!! Όταν είδα την λαμπάδα το 2010 με αυτό το πανέμορφο διακοσμητικό, μου την αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη!! Από τότε είναι κι εκείνη στην θαλασσινή γωνιά της βιβλιοθήκης μου!! Ε, μην μου πεις πως μέχρι τώρα δεν υποψιάστηκες ότι υπάρχει τέτοια γωνιά στον χώρο μου;;; 😉 Τι ποια εκείνη καλέ;;; Η γοργόνα μου με το δελφίνι και τα κοχύλια της!!

 

Πές κοχύλι και δες!! Δυο πανέμορφα κοχυλοδαχτυλίδια τα οποία απέκτησα με διαφορά ενός χρόνου από τα bazaar που διοργανώνει το ξεblogάρισμα κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα!! Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι θέλησαν να τα αποχωριστούν, ίσως οι κάτοχοί τους να τα βαρέθηκαν αλλά έτσι βρέθηκαν στα δάχτυλά μου!! Έχει ένα γοητευτικό μυστήριο να αποκτάς μεταχειρισμένα αντικείμενα, βιβλία!!  

 

Μια τελευταία φορά πες κοχύλι και δες!! Από το πιο πολύτιμα δώρα που μου χει χαρίσει η θάλασσα!! Σαλαμινιώτικο κοχύλι αμπαλόνι ασινίνα!! Ομολογώ πως δεν ήξερα αυτήν του την ονομασία, το ψαξα λίγο στο διαδίκτυο!! Το απέκτησα κάπου στην δεκαετία του 90, το χω φορέσει κολιεδάκι, το χω φορέσει βραχιολάκι κι ακόμα στολίζει την γωνιά μου όταν δεν το φορώ!! Δεν είναι τόσο όμορφη αυτή η φιλντισένια αντανάκλαση;;;

 

 

Πες μου μια λέξη, μας προέτρεψε και φέτος η Αλέξανδρα μας για να συνοδεύσει το secret spring circles 2017!! Μια λέξη που να θυμίζει άνοιξη!! Το δικό μου ταίρι, η Ελένη από το Καρυδότσουφλο, επέλεξε την λέξη κοχύλι!! Κι επειδή είναι κι άκρως καλοκαιρινή λέξη ελπίζω να σας ταξιδέψει κι εσάς!! 

Ήθελα αυτή η ανάρτηση να χει λίγο πιο προσωπικό τόνο, να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για το καλοκαίρι και τα πολύτιμα λάφυρά του, τα κοχύλια που έχω στην κατοχή μου καθώς και τις αναμνήσεις που αυτά συνοδεύουν!! Ευχαριστώ πάρα πολύ την Ελένη για την έμπνευσή της και την Αλεξάνδρα για την υπέροχη ιδέα της να κινητοποιήσει την γειτονιά μας!!

Να περνάτε όμορφα ότι κάνετε!!!

 

 

 

 

Βόλτα ανοιξιάτικη στο κέντρο

Καλησπέρα φίλοι μου και καλή βδομάδα να έχουμε!! Ο Μάης μας αφήνει σιγά σιγά, μια με μίνι καύσωνα και μια με δροσιά και βροχούλα. Εντάξει, ούτε εκείνος δεν ξέρει τι θέλει!! Τέλη Απρίλη και κοντά στα μέσα του Μάη έκανα τις βολτίτσες μου, που αλλού, στο λατρεμένο ιστορικό κέντρο και στα σοκάκια του Ψυρρή!!

Άλλη χάρη, άλλη ομορφιά. Ένα ονειρεμένο ανακάτεμα από μυρωδιές κι εικόνες του τώρα και του τότε, μια αρμονική μέσα στην αταξία της συνύπαρξη που πάντα θα μου δίνει και κάτι καινούριο που ως τώρα δεν είχα ανακαλύψει!!

Εκεί που η Τζένη συναντά τον Παυλάρα στην λουλουδιαστή ρομβία και σαν να τους βλέπω να φέρνουν τις γυροβολιές τους με το γαρούφαλλο στο αυτί κι από δίπλα σιγοντάρουν κι οι υπόλοιποι αγαπημένοι ηθοποιοί που στολίζουν κι αυτοί την πανέμορφη ρομβία που βρέθηκε μπροστά μου σε μια γωνιά!! Και λίγο παραπέρα λίγη φιλοσοφία περί έρωτος γιατί κι οι τοίχοι έχουν καρδιά μωρέ!!  Κι όλοι κι όλα, περαστικοί, διαβάτες, χρώματα, μπογιές, μάρμαρα, φωνές ένα χαρμάνι πολύπλοκο, μυστηριώδες, μεστό κι αυθεντικό που ξέρει να κρατά στον χρόνο!! Σας φιλώ!!