Καλησπέρα σας! Καλό φθινόπωρο να έχουμε! Με το καλό να μπει κι ο Οκτώβρης, να δροσίσει και λίγο γιατί παραψηθήκαμε και φέτος το καλοκαίρι!
Ετοίμασα πριν λίγες μέρες ένα βιντεάκι πάνω στο ποίημα του Σαχτούρη, τα δώρα, και απόλαυσα την όλη δημιουργική διαδικασία γιατί είχα πολύ καιρό να ασχοληθώ με την βιντεοποίηση και μου χε λείψει. Θέλω κι ελπίζω να τα καταφέρω χρονικά, να κάνω τακτικά κι άλλα αγαπημένα μου ποιήματα βιντεάκια.
Να στε όλοι κι όλες καλά, εύχομαι να χουμε ένα δημιουργικό κι ήρεμο φθινόπωρο!
Ούτε και σήμερα πήδηξα από το μπαλκόνι. Μαγείρεψα πράσα με σέλινο για τον Στέλιο και τη γριά. Στο γάμο μας μου είχε κρεμάσει δύο χρυσές λίρες. Μοναχοπαίδι τον είχε, χήρα ταγματάρχου. Ταξιτζής ο Στελάκης,τον γνώρισα την ημέρα της κηδείας της θείας Νίτσας. Από ανακοπή πήγε,θεός σχωρέσ’ την. Βιαζόμουν και πενθούσα,πήρα ταξί.
Βγαίναμε κανά εξάμηνο. Με το γάμο βούλωσα στόματα. Να ζήσετε,να ζήσετε,να τρανωθείτε και απογόνους γερούς να κάνετε. Στη γειτονιά με φώναζαν πλυντήριο πούτσων. Το μαθα τυχαία την ίδια εκείνη μέρα της κηδείας από μία γειτόνισσα κουτσή και κομμουνίστρια.
Κύριος ο Στελάκης. Τα ουζάκια μας,τις κουαφούρ μου,το ρετιρέ μας. Δυάρι με μεγάλο χωλ στην Άνω Τούμπα ο Στελάκης. Δούλευε σκυλί πρωί-βράδυ. Στο δωμάτιο που βλέπει στο φωταγωγό έχουμε τη μάνα του από τον Νοέμβριο. Το πασαπόρτι της ο καρκίνος της. Της κάναν μαστεκτομή την ημέρα του Πολυτεχνείου. Από τη δεξιά μεριά είναι πλάκα. Άρχισε και τις χημειοθεραπείες τώρα. Μαζί και τους εμετούς. Δίπλα στο κρεβάτι της βάζω τη λεκάνη που ‘χα για το άπλωμα. Σχεδόν κάθε πρωί βρίσκω ξερατά.
Είναι φορές που θέλω να την ξεκοιλιάσω. Σαν την Κλάρα. Έτσι την φωνάζαμε. Δε νιώθω τύψεις. Την είχα θάψει κάτω από την ερικιά στο πατρικό. Ήμουν δεν ήμουν δέκα. Μια ψωρόγατα ήταν,την τάιζε η μάνα μου αποφάγια τα μεσημέρια. Της έβαζε και νερό στο κεσεδάκι από το πρόβειο της αγνό. Μετά τη χάιδευε. Εγώ σιχαινόμουν. Θεός ξέρει που είχε κυλιστεί. Καμιά φορά τη βλέπω στον ύπνο μου την Κλάρα, με τα νύχια της μου γδέρνει τις παλάμες. Ξυπνάω. Κανείς. Μόνο η γριά να βήχει. Και τη μάνα μου βλέπω, δεν έχει χέρια κι εγώ φωνή κι όλο μου λέει:
«θα τηγανίσεις πατάτες;».
Μετά προσευχομάστε σε μια γκιλοτίνα.
Δε με συγχώρεσε για το γατί, ποτέ νομίζω.
Σήμερα, επιτέλους, μετά από χρόνια που της το ζητώ, φιλοξενώ ένα μικροδιήγημα της αγαπημένης μου φίλης και συμφοιτήτριας Δέσποινας (ή αλλιώς Πέννυ) Πατρικίου!! Οι φίλοι που με διαβάζετε πιο παλιά, θα θυμάστε ίσως όταν είχα κάνει ανάρτηση σχετικά με την βιντεοποίηση, πως μέσα στα βιντεοποιήματα ήταν κι ένα της Πέννυς.
Τότε έγραφα: Η Πέννυ μας. Φιλόλογος με γνώσεις αγγλικών και γερμανικών, ζει στην λατρεμένη Θεσσαλονίκη. Ευαίσθητη ποιήτρια, έχει γεμίσει τα συρτάρια της με ποιήματα και πεζά που ισορροπούν σε μια τραμπάλα που από την μια χωρά τον κυνισμό και την ανθρωπιά του Μάτεσι κι από την άλλη τη μελαγχολική διάθεση της Σάρα Κέην. Πλέον τα μοιράζεται και μαζί μας. Διστακτικά αλλά σθεναρά. Και την ευχαριστούμε πολύ γι αυτό!! Σας αφήνω να αγκαλιάσετε, να νιώσετε την πένα της!! Θα ακολουθήσει κι άλλη ανάρτηση με την γραφή της!!
Σε ευχαριστώ για όλα ντουντου.. Για το σπρώξιμο, για το κουράγιο, για το σύνελθε, για το προχώρα.. Γιατί είσαι πολύτιμη φίλη πέρα και πάνω από όλα!! Σε ευχαριστώ!! ♥ Να χαμογελάς πάντα γιατί σου αξίζει Πεννάκυ μου!!
Το δεξί μου χέρι έχει καιρό που δεν με υπακούει Κρέμεται ασάλευτο μαύρη γάτα δικαστής και με τιμωρεί Τις νύχτες θέλει να το σκάσει από το παράθυρο Έλα εδώ γάτα, που πας; Τρίβεται στα μαλλιά μου χώνεται στα πόδια μου Το ξέρω με καλοπιάνει Δεν θα δραπετεύσεις απόψε Είσαι ο βραχίονάς μου, της λέω μα δεν την πείθω Σέρνεται στο στήθος μου κι η ουρά της μαύρη άγκυρα
στο λαιμό μου Τελευταία την φοβάμαι έπαψε να υποκρίνεται Οι φίλοι με ρωτάνε τι σημάδια είναι αυτά; Η γάτα μου, τους λέω Δεν θέλει χάδια Της αρέσει να είμαι ακίνητη να με τυλίγουν μαύρα δίχτυα να με κοιτάνε δυο γυάλινα μάτια Απόψε μην της το πείτε, θα δραπετεύσω Γάτα πλέον θα σε έχω εγώ στο χέρι
Η παράσταση Ραμόνα travel/ η γη της καλοσύνης, που παίχθηκε στο Ελληνικό Φεστιβάλ, ήταν sold out ήδη κι αρκετοί δεν πρόλαβαν να την δουν:
Mια κοπέλα από το Διδυμότειχο είναι η Ραμόνα. Φορέας της ιστορίας της που δεν είναι άλλη από την ιστορία αυτού του τόπου. Είναι και Μήδεια και Αντιγόνη και αφίσα σε σκυλάδικο και συνθηκολογημένη του εμφυλίου. Η Ραμόνα ταξιδεύει αιώνες αυτή τη διαδρομή από τη γέννα μέχρι το θάνατο και πάλι απ’ την αρχή. Η γλώσσα της έχει το γρατσούνισμα του έρωτα, της ξενιτειάς, της ορφάνιας. Είναι μια βαθιά ελληνική γλώσσα που ταξιδεύει κι αυτή αιώνες,αλλάζοντας συνεπιβάτες. Η bijoux de kant παραδίδει τη δραματουργική της προσέγγιση σ’ένα έργο σκληρού ρομαντισμού. Σκηνοθετεί ένα ταξίδι στη χώρα της καλοσύνης ,του θαύματος,του ορατού και του πανταχού απόντος. Η Ραμόνα ,για μένα, είναι ένα συγκινητικό ταξίδι πίστης, ένα ταξίδι όπου το θαύμα είναι το τελικό ζητούμενο και η πίστη σ’ αυτό η μόνη αποσκευή. Γιάννης Σκουρλέτης
Το καλοκαίρι είδα την παράσταση, σας μετέφερα τα συναισθήματά μου!! Με χαρά μαθαίνω ότι η παράσταση Ραμόνα travel/ η γη της καλοσύνης εγκαινιάζει το ρεπερτόριο του «Θεάτρου Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής» για τη νέα σεζόν 2014-2015. Θα παρουσιαστεί από 1η Οκτωβρίου και για 20 παραστάσεις, ρίχνοντας αυλαία 2 Νοεμβρίου. Το έργο της Γλυκερίας Μπασδέκη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη, αποτελεί ένα οδοιπορικό στον τόπο του ρομαντισμού με μεταφορικό μέσο το «Λεωφορείον ο πόθος», που διασχίζει τα Βαλκάνια. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ως άλλη Μπλανς Ντιμπουά εμφανίζεται η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Συμπρωταγωνιστούν οι: Λένα Δροσάκη, Δημήτρης Μοθωναίος, Κρις Ραντάνοφ. Τη μουσική της παράστασης έχει συνθέσει ο Κώστας Δαλακούρας, με τον Βασίλη Ζιάκα να παίζει ακορντεόν. Την κίνηση έχει επιμεληθεί ο Τάσος Καραχάλιος, ενώ οι φωτισμοί ανήκουν στη Χριστίνα Θανάσουλα.
Και μια παράσταση ακόμα που ετοιμάζεται να βγει στα σκαριά!! Τον Νοέμβριο κάνει πρεμιέρα η καινούρια δουλειά της bijoux de kant σε κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη, με τη Λένα Δροσάκη στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρόκειται για μια παράσταση εμπνευσμένη από το διήγημα του Χρηστομάνου «Η κερένια κούκλα». (πηγή)
Καλή επιτυχία σε όλα σου τα βήματα!!! ❤
Κυρία Μπασδέκη μου!!! ❤ ❤ Μία και μοναδική. Σε ευχαριστώ που υπάρχεις!!
Ήθελα πολύ καιρό να γράψω για την βιντεοποίηση. Μετά από πολλές αναβολές και δεύτερες και τρίτες σκέψεις το πήρα απόφαση, κι αφού για νύχτες έγραφα νοερά την ανάρτηση (!), συγκέντρωσα και πληροφορίες που μάζευα από το διαδίκτυο, κυρίως από αγγλικές ιστοσελίδες κι έχω στην διάθεσή μου υλικό για να σας δώσω μια μικρή πρώτη γεύση από τον κόσμο της βιντεοποίησης.
Με πολύ απλά και κατανοητά λόγια η βιντεοποίηση είναι η συνάντηση κι η αρμονική ένωση της ποίησης με τις νέες τεχνολογίες.
Δεν θα αναφερθώ καθόλου στο πόση μεγάλη επίδραση έχει η τεχνολογία στην εποχή μας. Η χρήση της στην λογοτεχνία κι ιδιαιτέρως στην ποίηση έχει μεταμορφώσει κατά κάποιο τρόπο ένα γραπτό, τυπωμένο κείμενο σε ένα καινούριο σώμα το οποίο και πλέον δεν αποτελείται μόνο από γράμματα σε μελάνι αλλά κι από ήχο κι από εικόνα δίνοντας έτσι καινούρια μορφή στο ποίημα και ταυτόχρονα μια άλλου τύπου δυναμική.
Κι αυτό γιατί όταν θέλουμε να τονώσουμε με μουσική κι εικόνες ένα κείμενο, ένα ποίημα, έχει σημασία να δώσουμε προσοχή πως να το αναδείξουμε με τις επιλογές μας κι όχι άθελά μας να το αφανίσουμε.
Πέρσι στο μάθημα »Πολυμεσικές και διαδικτυακές εφαρμογές στη λογοτεχνία» ήρθαμε όλοι σε επαφή με αυτά που σας περιέγραψα. Κι ενώ είχαμε μείνει με ανοιχτό το στόμα όσο η διδάσκουσα Σοφία Νικολαϊδου απολάμβανε (με την καλή την έννοια!!!) την απόγνωση και την έκπληξη στα μάτια μας καθώς μας έδειχνε τις εργασίες των παλαιότερων φοιτητών και μας ζητούσε να παραδώσουμε κι εμείς φυσικά τις δικές μας στο τέλος του εξαμήνου, τελικά στην πράξη όπως και μας είχε πληροφορήσει, τα πράγματα ήταν πολύ απλά και πολύ εύκολα!
Αρκετοί χρησιμοποιήσαμε δυο πολύ κοινές και σχετικά εύκολες εφαρμογές (καθώς και υπάρχουν πολύ πολύ εξειδικευμένα προγράμματα τα οποία όμως επειδή δεν γνωρίζω κλείνω εδώ την παρένθεση!). Το πολύ γνωστό PowerPoint και το windows movie maker .
Αν πατήσετε τους υπερσυνδέσμους θα δείτε κι όσοι δεν γνωρίζατε καν την ύπαρξή τους ή κι όσοι δεν ασχολείστε πολύ με την τεχνολογία, πόσο εύκολο είναι να δημιουργήσετε το δικό σας βίντεο συνδυάζοντας εικόνες είτε δικές σας είτε από το διαδίκτυο, φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής, μουσική και τραγούδια. Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να εισάγετε ένα ποίημα ή κείμενο στις επιλογές σαςκαι να δημιουργήσετε το δικό σας βιντεοποίημα.
Χρήσιμες συμβουλές που μας έδωσε η διδάσκουσα για να μπορέσουμε αυτό ακριβώς, να αναδείξουμε το κείμενο με την βοήθεια της τεχνολογίας είναι καταρχήν να δώσουμε προσοχή να μην μπουκώσει , να μην παραφορτωθεί το βίντεο στο σύνολό του. Δηλαδή αν έχουμε και το κείμενο με λέξεις και μουσική και εικόνες κι ηχογράφηση /απαγγελία του κειμένου και χίλια δυο άλλα τότε μάλλον είναι υπερφορτωμένο το βίντεο κι αντί να αναδείξει το κείμενο το καταπίνει.
Όπως κι είναι πολύ σημαντικό επίσης, ακόμα κι αν κάποιος χρησιμοποιήσει μόνο λίγες εικόνες ή μόνο μουσική χωρίς εικόνες, και πάλι θέλει προσοχή μέσα από τις επιλογές να μην καπελωθεί το κείμενο/ποίημα. Γιατί αν κάποιος πχ επιλέξει ότι θέλει να διανθίσει το βιντεοποίημα του ή το βιντεοκείμενό του γενικά, με πασίγνωστα τραγούδια ή ξακουστούς πίνακες λογικό κι επόμενο είναι αντί να διαβάζουμε και να βλέπουμε συνολικά το βιντεοκείμενό σας να τραγουδάμε i can’t get no satisfaction ή να θαυμάζουμε τους πίνακες του Botticelli ! Ε μα δεν τραβάνε την προσοχή;; Εκτός αν το ζητούμενό μας είναι να χαθεί το κείμενο μέσα σε αυτά οπότε αποστολή εξετελέσθη!!! 😉
Πάρα μα πάρα πολύ ουσιώδες είναι να αποφύγουμε την εικονοποίηση. Δηλαδή δεν μπορεί το κείμενο να μιλάει για γάτες, σκύλους, δρόμους ή οτιδήποτε κι εσείς να βρείτε εικόνες και τραγούδια με γάτες, σκύλους, δρόμους ή οτιδήποτε!! Το θέμα είναι να μην ταυτίσουμε το κείμενο με την εικόνα ή τον ήχο!! Να το πάμε παραπέρα ακόμα κι αν δημιουργήσουμε αντιθέσεις. Δηλαδή μπορεί να χουμε ένα ίσως λυπητερό ή πένθιμο κείμενο και να χρησιμοποιήσουμε φωτογραφίες με χαρούμενες πινελιές κι εύθυμες νότες αντί για ρέκβιεμ ακριβώς για να τονίσουμε το θλιβερό του νοήματος μέσω της αντίθεσης.
Ειδικοί είναι μόνο οι ειδικοί! Κακά τα ψέματα! Αλλά ο οποιοσδήποτε μπορεί και να δημιουργήσει και να πειραματιστεί κι εγγυημένα αν το δοκιμάσετε αρκετοί δεν θα ξεκολλάτε! Κι είναι η αλήθεια ότι πολύ θα ήθελα να σας έχω δώσει ένα έναυσμα για να το τολμήσετε και να πειραματιστείτε ποικιλοτρόπως καθότι έχω ξαναπεί πόσο διαμαντάκια είστε!
Πλέον τα μαθήματα έχουν τελειώσει, οι εργασίες έχουν παραδοθεί κι οι βαθμολογίες έχουν δοθεί από το καλοκαίρι.
Δεν θα μπορούσα να κλείσω αυτήν την ανάρτηση χωρίς να σας δείξω παραδείγματα βιντεοποίησης. Αν ψάξετε στο διαδίκτυο και στο YouTube θα βρείτε αμέτρητα βιντεοκείμενα και στα αγγλικά φυσικά μα και στα ελληνικά.
Ζήτησα από τέσσερις συμφοιτήτριές μου (γιατί όπως καταλαβαίνετε θα ήταν αδύνατον να ζητήσω από όλους) να μου στείλουν τις εργασίες τους και να μου επιτρέψουν να τις δημοσιεύσω εδώ και με πολύ μεγάλη χαρά και τιμή σας τις παρουσιάζω! Μακάρι να μπορούσα να σας δείξω όλων τα πονήματα γιατί ο καθένας έκανε μια μικρή κατάθεση ψυχής κι έδωσε τον καλύτερό του εαυτό!! Και σχεδόν κανείς μας δεν είχε έρθει σε επαφή up, close and personal με τις νέες τεχνολογίες και την λογοτεχνία τόσο επίσημα! Οπότε πως να μην χαρούμε διπλά και τριπλά με το αποτέλεσμα! Θα ήθελα να απολαύσετε υπεύθυνα όπως πάντα, τα βιντεοποιήματα τα οποία διαρκούν το καθένα από ενάμιση έως τέσσερα λεπτά το πολύ!
Ξεκινώ με το HEARTBREAK POEM της Γλυκερίας Μπασδέκη. Ποιήτρια (πρώτα και πάντα) και φιλόλογος στη δημόσια εκπαίδευση. Εχει εκδόσει δυο ποιητικές συλλογές, ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΣΕ ΆΓΝΩΣΤΕΣ ΜΙΚΡΕΣ (Πλέθρον,1989) και ΣΥΡΕ ΚΑΛΕ ΤΗΝ ΆΛΥΣΟΝ (Ενδυμίων,2012). Έχει μεταγράψει θεατρικά την Στέλλα, Στέλλα travel- η γη της απαγγελίας. Πρόσφατα η Athens voice κάνει διαδικτυακή ψηφοφορία για τις καλύτερες παραστάσεις κι όχι μόνο κι είναι κι η Στέλλα travel ανάμεσα στις υποψηφιότητες!! Μπορείτε να δείτε εδώ και να ψηφίσετε! Η Γλυκερία διατηρεί blog στην lifo.gr, CRYING GAME. Το διαδίκτυο φιλοξενεί και πεζά της. Γεννήθηκε,ζει ,αναπνέει και θα μπορούσε και να πεθαίνει για την ποίηση… Κι αλήθεια λέω!!!
A very sad poem από την Γλυκερία Μπασδέκη πάλι, Meine Liebe.
Συνεχίζω με το πεζό ποίημα της Αγγελικής Πεχλιβάνη, η Απόδραση. Καθηγήτρια στη δημόσια εκπαίδευση με μαθητές που πίνουν νερό στο όνομά της. Αυθεντική Πειραιώτισσα με κοφτερή ματιά κι εξαιρετική οξυδέρκεια με βλέμμα που διαπερνά κι αν χρειστεί φορά το γάντι, σε στριμώχνει στον τοίχο με πύρινο λόγο και μετά το πετά κι αποχωρεί στρίβοντας τσιγάρο με το ένα χέρι. Έγκυρες πηγές την θέλουν να έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς αλλά η ίδια σφυρίζει αδιάφορα την κινεζική διάλεκτο!!
Συνεχίζω με την Βίκυ Μπρούσαλη και το ποίημα Il secondo. Η Βίκυ είναι ποιήτρια και καλοτεχνίτισσα. Ακρως δημιουργική κι εκείνη. Γράφει, ζωγραφίζει και πλέον διδάσκει και ζωγραφική μικρά παιδάκια που λαχταρά να τα μαθαίνει τα μυστικά των χρωμάτων, τις ευθείες και τις καμπύλες των μολυβιών κι εκείνα δεν χορταίνουν να την ακούν και να την φιλάνε στο τέλος των μαθημάτων φωνάζοντας χαρούμενα, »κυρία,κυρία!!». Ελπίζω κι εύχομαι σύντομα να μας τιμήσει με μια ποιητική συλλογή αφού το χει άπλετο το ταλέντο!!! Στο βίντεο απαγγέλει η ίδια.
Τέλος το ποίημα της Δέσποινας Πατρικίου, ( sic ) . Η Πέννυ μας. Φιλόλογος με γνώσεις αγγλικών και γερμανικών, ζει στην λατρεμένη Θεσσαλονίκη. Ευαίσθητη ποιήτρια, έχει γεμίσει τα συρτάρια της με ποιήματα και πεζά που ισορροπούν σε μια τραμπάλα που από την μια χωρά τον κυνισμό και την ανθρωπιά του Μάτεση κι από την άλλη τη μελαγχολική διάθεση της Σάρα Κέην. Πλέον τα μοιράζεται και μαζί μας. Διστακτικά αλλά σθεναρά. Και την ευχαριστούμε πολύ γι αυτό!!
Θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ την συγγραφέα και φιλόλογο Σοφία Νικολαϊδου που μου έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσω σημειώσεις και πολύτιμες συμβουλές από το μάθημά της πέρσι στο μεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής, »Πολυμεσικές και διαδικτυακές εφαρμογές στη λογοτεχνία». Κατά γενική ομολογία το καταευχαριστηθήκαμε όλοι!
Ευχαριστώ πολύ πολύτην Γλυκερία, την Αγγελική, την Βίκυ και την Πέννυ που με τίμησαν με τα υπέροχα βιντεοποιήματά τους!!! ❤
marilenaspotofart 