Πες μου, α, πες μου, λοιπόν, πού πήγε όλη εκείνη η άνοιξη, τα χωρατά των σπουργιτιών, σγουρά γέλια των θάμνων, οι παπαρούνες σα γλυκά κόκκινα στόματα, ρυάκια μου ασυλλόγιστα, πού πάτε; Σαν ένας γρύλλος που ξεχάστηκε στη μέρα το ξύλινο μαγγανοπήγαδο μακριά, πλάι στο πηγάδι ο παπούς παίζοντας την κιθάρα του, «μακριά, σα θα φύγω, μάνα, στην ξενιτιά» (Τάσος Λειβαδίτης, Καντάτα «αυτός με την Παλόμα»)
Διάβαζα ένα ποίημα για την άνοιξη όταν την είδα να έρχεται από μακριά: μισή γυναίκα, μισή όνειρο. Κατέβαινε το μονοπάτι κάτω στεφανωμένη με άνθη κερασιάς. Τότε κατάλαβα τι δύναμη έχουν τα ποιήματα. ( Χρίστος Λάσκαρης, «Διαβάζοντας ένα ποίημα»)
Αυτή η θηλυκιά εποχή στιφή, παράξενη σα γριά, με τις εύκολες συζητήσεις την πολλή συνάφεια, τη λιγοστή κατανόηση, την απέραντη μοναξιά κι’ ο εφιάλτης πως κάποτε θα ξυπνήσουμε μη έχοντας τίποτε να πούμε ανάμεσα στα βήματα αυτά, πηγαίνουν και πάλι ξανάρχονται κι’ ύστερα σβήνουν στο διάδρομο· ανάβουνε το φως της σκάλας μα δεν ακούγεται κανείς. (Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Επικίνδυνη ηλικία»)
Όλα τα ποιήματά μου για την άνοιξη ατέλειωτα μένουν. Φταίει που πάντα βιάζεται η άνοιξη, φταίει που πάντα αργεί η διάθεσή μου. Γι’ αυτό αναγκάζομαι κάθε σχεδόν ποίημά μου για την άνοιξη με μια εποχή φθινοπώρου ν’ αποτελειώνω. (Κική Δημουλά, «Ασυμβίβαστα»)
Και πώς τα μωβ ανυπόθετα σκαρφαλώνουν στο παράθυρο και τα νύχια τους φυτρώνουν κιόλα στα μάτια σου. Γοερά εξαντλούνται οι πράξεις σαν χαλασμένες· ενώ στρογγυλεμένο φως διεγείρει τα δέντρα. Όλο αυτό σε μαύρο και λίγη ψύχρα. Δίνεις την εικόνα στο καλύτερο τίποτα και ξαπλώνεις. Σκόρπιος. Φεύγοντας από παντού. (Μαρία Λαϊνά, «Άνοιξη»)
Φοβάμαι Τώρα την άνοιξη κυλάνε κάτι λέξεις μέσα μου Γίνονται δέντρα της καταγωγής μου Φοβάμαι Τώρα την άνοιξη κρατώ τα ίχνη των αριθμών Όπως στις παιδικές ιστορίες Τα μάτια των αγωνιστών δεν ξεψυχούν Βυθίζονται σε κόκκινα παραμύθια (Κώστας Γουλιάμος, «Φοβάμαι»)
Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστουςκι ανόρεξους ή αδιάφορους – απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεται σαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει. (Γιάννης Ρίτσος, «Οδηγός ασανσέρ»)
Την άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις ( Οδυσσέας Ελύτης)
Και κάπως έτσι, με την προτροπή του ποιητή, έφτιαξα την δική μου άνοιξη καμωμένη από λόγια ποιητικά κι εικόνες θεάτρου!Η άνοιξη που αγαπώ, που ανθίζει την ψυχή μου, η άνοιξη που πάντα περιμένω!
Καλησπέρα και καλή βδομάδα σε όλους!! Σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω για δυο πολύ ωραίες παραστάσεις που παρακολούθησα πρόσφατα!!
Αν σας αρέσουν οι βιογραφίες και τα έργα εποχής θα παίζεται μέχρι τέλη Οκτώβρη η παράσταση Camille Claudel Mudness. Το trailer της παράστασης αναφέρει τον χώρο που παιζόταν πέρσυ. Φέτος παίζεται στο θέατρο Τόπος Αλλού για λίγες μόνο παραστάσεις Δευτερότριτα.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Το έργο διαδραματίζεται στον εγκαταλελειμμένο χώρο μιας γκαλερί, που η σύνθεσή του θυμίζει παρατημένη σκηνική εγκατάσταση ψυχιατρικής πτέρυγας. Ένα πιάνο ενεργοποιεί τον χώρο και συνοδεύει ό,τι σε λίγο θα γεννηθεί.
Η Camille Claudel, η πρώτη γυναίκα γλύπτρια και η Constance Pascal, η πρώτη γυναίκα ψυχίατρος, συναντιούνται σε ένα φανταστικό πρωτότυπο διάλογο σχέσης γιατρού – ασθενούς. Μέσα από τις συναντήσεις τους ξετυλίγονται οι αντισυμβατικές ζωές των δύο γυναικών και αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός. Η Constance θα έρθει αντιμέτωπη με ένα ολόκληρο «αντρικό» σύστημα που καταδικάζει σε εγκλεισμό και απομόνωση τα άτομα που διεκδικούν το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και επιλογής. Δυο γυναίκες που κατάφεραν μέσα από αντίξοες συνθήκες να θέσουν τη δική τους παρουσία σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Η Camille και η Constance δεν συναντήθηκαν ποτέ, αλλά έζησαν και εργάστηκαν στην ίδια πόλη διαφορετική χρονική περίοδο, μοιράστηκαν παρόμοιες εμπειρίες, αντιμετώπισαν κοινές δυσκολίες και δόθηκαν με το ίδιο πάθος στην Τέχνη και την Επιστήμη.
Στο ρόλο της Camille Claudel η Μάνια Παπαδημητρίου, η Αγγελική Καρυστινού ως Κονστάνς Πασκάλ κι η Μαρίνα Χρονοπούλου τις συνοδεύει στο πιάνο.
Ενα πολύ ενδιαφέρον κείμενο που θέλει να διεισδύσει στην γυναικεία ψυχολογία, σε συνδυασμό με την αισθαντική κι ατμοσφαιρική μουσική σε βάζουν κατευθείαν στα βαθειά καθώς το σκηνικό είναι τέτοιο που παραπέμπει σε διάλυση, κατάρρευση. Κι οι δυο ηθοποιοί ένιωσα ότι γέμισαν την σκηνή με την αλήθεια του ρόλου τους κι έπαιξαν με ειλικρίνεια κι ουσία.
Δεν μπορώ να μην αναφέρω όμως το πόσο συγκλονιστική είναι η Μάνια Παπαδημητρίου. Με συγκίνησε η ερμηνεία της και με συνεπήρε. Την έχω δει σε δραματικούς και κωμικούς ρόλους κι είναι χάρμα οπότε απλά την ακολουθώ όπου παίζει!! Περισσότερς πληροφορίες για την παράσταση εδώ.
Και περνάω στο βαρύ πυροβολικό των τελευταίων 2 ετών που επιτέλους αξιώθηκα να δω!! Όπως σας έγραψα και παραπάνω όταν είμαι φαν ενός ηθοποιού τρέχω πετώντας στις παραστάσεις του. Ένας από αυτούς είναι κι ο Στάθης Σταμουλακάτος!! Μόλις χθες είδα την παράσταση Στέλλα κοιμήσου κι είμαι ακόμα επηρεασμένη.
Ωμό, κυνικό, εξάλλου υπάρχει επισήμανση «άνω των 15 ετών». Η υπόθεση έχει ως εξής: Σε μια οικογένεια όπου ο νόμος του πατέρα-αφέντη εφαρμόζεται με «μαφιόζικες» μεθόδους, η Στέλλα αρνείται να παντρευτεί αυτόν που της επιβάλλεται από το περιβάλλον της και επιμένει για το αυτονόητο δικαίωμα της προσωπικής επιλογής. Ο έρωτας όμως, ή οποιαδήποτε άλλη έκφραση ατομικής ελευθερίας, ακυρώνεται μπροστά στο συμφέρον, που υποχρεώνει σε υποταγή στις ειλημμένες αποφάσεις. Αξιοπρέπεια, ηθική τάξη και συναισθήματα θεωρούνται πολυτέλεια. Με αφορμή έναν απαγορευμένο έρωτα, το έργο καταγράφει τη σημερινή πραγματικότητα και ανατέμνει έναν κόσμο εδραιωμένο στο ψέμα, το χρήμα, τη χυδαιότητα και το έγκλημα. Το όνειρο της κοινωνικής ανόδου και της υλικής ευμάρειας εξουδετερώνει κάθε αξία και διαβρώνει συμπεριφορές και συνειδήσεις.
Εδώ δεν θα σας βάλω ούτε άλλες φωτό ούτε trailer. Αν ενδιαφέρεστε να δείτε την παράσταση αυτή αρχικά τρεχάτε καθώς κάθε παράσταση είναι sold out κι αφετέρου απλά αφεθείτε στο ξάφνιασμα και στον ρεαλισμό που απλόχερα προσφέρει. Δεν θέλω να προϊδεάσω.
Το κείμενο γράφτηκε με τη δημιουργική συμμετοχή των ηθοποιών της παράστασης κατά τη διάρκεια των προβών. Κάθε παράσταση είναι ξεχωριστή, καθώς ο διάλογος διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό ζωντανά στη σκηνή, με βάση ένα συγκεκριμένο σενάριο. Είναι από τις ελάχιστες παραστάσεις που χω δει έτσι. Κείμενο σκληρό, ωμό, με αρκετές βωμολοχίες που προσωπικά δεν με ενόχλησαν, κάπως όλα ταίριαζαν σε αυτό που θέλει να πει η ιστορία.
Δεν θα εκθειάσω εγώ τον Σταμουλακάτο; Που σαν πατέρας μαφιόζος δίνει τα ρέστα του και γενικά τα δίνει όλα στην σκηνή; Εννοείται!! Εξαιρετικός ηθοποιός!! Κατενθουσιάστηκα επίσης με τον Γιάννη Νιάρρο και φυσικά με όλο τον θίασο που δίνει με νεύρο και τσαγανό μπροστά σε κατάμεστο θέατρο τον καλύτερό του εαυτό. Και στο τέλος σαφώς καταχειροκροτείται!!
Η παράσταση θα παίζεται μέχρι αρχές Δεκέμβρη στο θέατρο Τζένη Καρέζη. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Να έχετε όλοι μια πολύ δημιουργική κι ήρεμη βδομάδα!! Κι όσο μπορείτε αχ, να πηγαίνετε θέατρο!! Να πηγαίνουμε θέατρο!! Σας φιλώ!!
Πρόσφατα είδα μια πολύ δυνατή κι αξιόλογη παράσταση που παίζεται στο θέατρο Θησείον, την Λυσσασμένη γάτα του Τένεσι Ουίλιαμς.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Στον αγροτικό Νότο της Αμερικής του ’50, γινόμαστε μάρτυρες των εορτασμών των 65 γενεθλίων ενός βαμβακομεγιστάνα. Παρακολουθούμε την εξέλιξη της γιορτής που του διοργανώνει η οικογένειά του και μέσα από τις μεταξύ τους διαπροσωπικές σχέσεις ανακαλύπτουμε τα ψέματα και τις αλήθειες τους. Οικογένεια Πόλιτ. 3 ζευγάρια. Ο Μπιγκ Ντάντυ κι η Μπιγκ Μάμα. Οι δυο τους γιοι με τις γυναίκες τους, ο Μπρικ με την Μάγκυ την γάτα όπως την φωνάζει, που ακόμα δεν έχουν παιδιά κι ο Γκούπερ ο πρωτότοκος με την Μέη που έχουν ήδη 5 και περιμένουν το έκτο σύντομα.
Άνθρωποι καθημερινοί με τα ελαττώματα και τα προτερήματά τους, ήρωες ρεαλιστικοί. Έχουν να αντιμετωπίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, οικογενειακές, ερωτικές και πάνω από όλα τον ίδιο τους τον εαυτό και την συνείδησή τους. Η αλήθεια διαστρεβλώνεται για χάρη της αγάπης, το ψέμα υφαίνεται με μαεστρία συνειδητά μέχρι κάποιος να τραβήξει λίγο πιο δυνατά την κλωστούλα. Κι ίσως η αλήθεια που θα φανερωθεί να ναι κι αυτή πλεγμένη στα μέτρα του καθένα που την χειρίζεται.
Ένας πατέρας που του αποκρύπτουν ότι πρόκειται να πεθάνει, ένας γιος που βρίσκει διεξόδο στα υπαρξιακά του αδιέξοδα μόνο στο ποτό. Αραγε ήταν όντως αγνή φιλία μεταξύ εκείνου και του Σκίπερ; Κι η Μάγκυ η γάτα ως που είναι ικανή να φτάσει για να μην χάσει τον άντρα της αλλά και την κληρονομιά; Όχι ότι ο Γκούπερ κι η Μέη δεν καταστρώνουν τα δικά τους σχέδια για να αποκτήσουν εκείνοι την μερίδα του λέοντος με τον θάνατο του Μπιγκ Ντάντυ.
(φωτό δική μου)
Γέλια, τραγούδια, φωνές, τσακωμοί, χαμόγελα, σιωπές… Υποκρισία, ψέμα, αλήθεια.. Τελικά, τι αποκαλύπτεται και τι αποσιωπάται εκείνη την νύχτα;
Αυτό που σίγουρα μπορώ και θέλω να σας αποκαλύψω είναι το πόσο δυνατά ερμηνεύουν όλοι οι ηθοποιοί τους ρόλους τους και να δηλώσω κατενθουσιαμένη με την Μαρία Κίτσου που δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας!! Αν μπορείτε μην την χάσετε την παράσταση!!
Ξεκίνησε επισήμως από αρχές Οκτώβρη η καινούρια θεατρική σεζόν και καθώς γνωρίζετε την αγάπη μου και για το θέατρο, άνοιξα διάπλατα την πόρτα της θέασης, με την πρώτη θεατρική παράσταση που παρακολούθησα (κι ευελπιστώ να ακολουθήσουν κι άλλες!!).
Σε έναν ολοκαίνουριο χώρο κοντά στο μετρό της Δάφνης, τον Τεχνοχώρο Εργοτάξιο, η ομάδα Άγρια Σκέψη, στεγάζει την βραβευμένη παράσταση Στόμα γεμάτο χώμα.
Ο χώρος παντρεύει το industrial style με πινελιές vintage αισθητικής που μου άρεσε πολύ. Γυμνοί τοίχοι, γυμνό πάτωμα σε συνδυασμό με ρετρό καπιτονέ πολυθρόνες και καναπέ, υποδέχονται το θεατρόφιλο κοινό που νομίζω χαρίζουν γοητεία κι ατμόσφαιρα!!
Αυτήν την ατμόσφαιρα θέλησα να αποτυπώσω και στις φωτό!!
Στα της παράστασης, γινόμαστε μάρτυρες των σκέψεων κι εξομολογήσεων ενός ερωτευμένου ζευγαριού, το οποίο είναι εγκλωβισμένο σε ένα υπόγειο και σκοτεινό καταφύγιο καθώς βιώνουν το τέλος του κόσμου. Έχουν μόνο ο ένας την συντροφιά του άλλου και μας εξιστορούν πως βιώνουν αυτήν την επώδυνη κατάσταση, την αγωνία τους, την φυγή της ομάδας τους, τα ανεκπλήρωτα όνειρά τους, τις ευχάριστες κι επώδυνες αναμνήσεις τους. Η σκηνή περιβάλλεται από ντάνες βιβλίων και χώμα και στο ταβάνι δεσπόζει μόνο μία αντιασφυξιογόνος μάσκα.
Για μένα, η μυρωδιά του χώματος και τα ηχητικά εφέ της βροχής, της υπόκωφης σκόνης προσθέτουν ακόμα περισσότερο ασφυκτική κι αποπνικτική χροιά και πιστεύω κρατούν σε εγρήγορση όλες τις αισθήσεις των θεατών.
Ζωντανοί κι εξόχως γλαφυροί οι δυο ηθοποιοί μου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις, με τις κινήσεις και με τα βλέμματά τους!! Ως αρνητικό, θα θελα να αναφέρω την μικρή διάρκεια της παράστασης. Γύρω στα 40 λεπτά.
….«Σε αγάπησα με όλο το φως και το σκοτάδι που έχω μέσα μου… »…….
Καλησπέρα σε όλους!! Καλό μήνα να έχουμε!! Όσο γίνεται πιο δροσερό κι ανέμελο!! Όπου κι αν ήστε, είτε σε διακοπές είτε στην πόλη σας, να περνάτε πολύ πολύ όμορφα και να γεμίζετε τις μπαταρίες σας!!
Για τους φίλους που είναι στην Αθήνα, ο Αύγουστος στην πόλη μπορεί να είναι πολύ δημιουργικός και διασκεδαστικός φτάνει να υπάρχει καλή διάθεση, καλή παρέα και χρόνος για να τον ευχαριστηθείτε!!
Σας έχω λοιπόν προτάσεις οι οποίες είναι όλες δωρεάν. Εννοείται είναι καλοδεχούμενες κι οι δικές σας, οπότε μου τις αφήνετε στα σχόλια!!
Και ξεκινάμε με τι άλλο, με θέατρο!! Εδώ μπορείτε να δείτε προς το τέλος του μήνα κάποιες παραστάσεις!!
Συνεχίζουμε με σινεμά!! Γαλλικός κινηματογράφος, αφιέρωμα σε νέους Έλληνες δημιουργούς, το έβδομο Athens Open Air Film Festival καθώς κι άλλες κινηματογραφικές προτάσεις για τον Αύγουστο, όλες θα τις βρείτε εδώ.
Πανσέληνος Αυγουστιάτικη πλησιάζει και σε όλη την Ελλάδα θα γίνονται εκδηλώσεις 5-7 Αυγούστου σε 115 αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία με ελεύθερη είσοδο!! Εδώ μπορείτε να δείτε πληροφορίες αναλόγως με το που θα βρίσκεστε εκείνη την χρονική περίοδο για να απολαύσετε τις βραδιές σας!!
Τέλος, να σας θυμίσω και μια ιστοσελίδα που πριν δυο χρόνια περίπου σας την είχα αναφέρει, http://opencourses.gr/index.xhtml, όπου προσφέρει μαθήματα που διδάσκονται στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, ελεύθερα προσβάσιμα και δωρεάν διαθέσιμα στο διαδίκτυο για όλους. Δεν είναι μέρος προγράμματος εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ή προγράμματος σπουδών ΑΕΙ. Τα ανοικτά ψηφιακά μαθήματα δεν προσφέρουν υποστήριξη από διδάσκοντες και δεν οδηγούν στη χορήγηση κάποιου πιστοποιητικού. Διευρύνουν γνώσεις. Τα μαθήματα μπορείτε να τα αναζητήσετε ανά εκπαιδευτικό ίδρυμα εδώ ή ανά θεματική περιοχή εδώ. Αν έχετε απορίες διαβάστε εδώ.
Αυτές ήταν οι προτάσεις που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας!! Να στε καλά ότι κι αν κάνετε, όπως κι αν περνάτε το καλοκαίρι σας!! Καλή βδομάδα, καλό μήνα να έχουμε!!
Καλημέρα αγαπημένοι!! Εύχομαι να στε καλά!! Εγώ ένα μικρό δημιουργικό τρέξιμο το κάνω αυτές τις μέρες αλλά ακόμα κι αν δεν αναρτώ συχνά, προσπαθώ να μην χάνω επαφή με τα blogάκια σας!!
Σήμερα, όπως γράφω και στον τίτλο, κάποιες πληροφορίες που θα θελα οπωσδήποτε να μοιραστώ και κάποιες να σας τις ξαναθυμήσω!!
Πρώτα πρώτα θα έχετε ανακαλύψει ήδη αρκετοί στην γειτονιά, ότι η Μαρία μας που κατοικοεδρεύει στο πολυσύχναστο και λατρευτό Απάγκιο, μόλις πρόσφατα εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο από τις εκδόσεις 24 γράμματα και την Τετάρτη 28 Ιούνη θα γίνει η πρώτη βιβλιοπαρουσίαση, στο Περαχώρι στην Μεταμόρφωση!!
Ιστορίες της διπλανής κρίσης, της Μαρίας Κανελλάκη!! Μικρά, αντιασφυξιογόνα, διηγήματα!!
Οι «Ιστορίες της διπλανής κρίσης» δεν είναι παρά μια προσωπική καταγραφή της ”μνημονιακής” Ελλάδας, έτσι όπως έχει χαρτογραφηθεί ήδη στα κιτάπια της σύγχρονης ιστορίας. Άνθρωποι, συνάνθρωποι, υπάνθρωποι και απάνθρωποι, υπάλληλοι, ντελιβεράδες και μανατζαρέοι, παιδιά γερασμένα, γερασμένοι που νιώθουν παιδιά, ανήσυχες υπάρξεις και φιλήσυχες συνειδήσεις, γυναίκες και άντρες που τιμούν το ρόλο τους και ρόλοι που δεν βρήκαν ακόμα τους εκφραστές τους. Οι προσωπικοί μου ήρωες και αντι-ήρωες, κάτι άνθρωποι-διαμάντια που είχα την τύχη ν’ ανταμώσω, αλλά κι άνθρωποι-σαλιγκάρια, π’ αφήνουν μόνο λεκέδες στο πέρασμά τους… όλοι σε μια μεγάλη γειτονιά, που ξεδιπλώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Το λες και «Οδηγό Επιβίωσης»… (πηγή)
Όσοι ξέρουμε και διαβάζουμε την Μαρία απλά ήμαστε κατενθουσιασμένοι που έκανε αυτό το βήμα κι έτσι ακόμα περισσότερος κόσμος θα μπορέσει να διαβάσει την ταλαντούχα κι ευλογημένη της πένα!! Κι είμαι σίγουρη, διαβάζοντάς την θα ανακαλύψετε κι εσείς πόσο πολύ αγαπάει και φροντίζει όλους της τους ήρωες καθώς έχει ένα μοναδικό τρόπο τους απλούς και καθημερινούς συνανθρώπους μας, που παλεύουν και συνυπάρχουν στα χρόνια της κρίσης, να τους μετουσιώνει με ευλάβεια σε αγίους!! Δείγματα γραφής της μπορείτε να διαβάσετε και στο προσωπικό της ιστολόγιο, το Απάγκιο και φυσικά το βιβλίο της μπορείτε να το προμηθευτείτε και σε βιβλιοπωλεία και με παραγγελία online. Πληροφορίες εδώ!! Και πάλι καλοτάξιδο και καλοδιάβαστο να ναι το βιβλίο σου Μαρία μου κι η βιβλιοπαρουσίαση να ναι μια τεράστια αγκαλιά κι ένα κούρνιασμα ανθρωπιάς!! Να σκίσεις!!!
Τέλος, να σας υπενθυμίσω για όποιον ενδιαφέρεται, από τις 30 Ιούνη έως τις 03 Ιούλη θα παίζεται στο Μικρό Χρηματιστήριο Αθηνών, η παράσταση του Γιάννη Σκουρλέτη και της bijoux de kant, Οι κόρες/ Η νέα ποιητική της Αθήνας!! Ένα πουλάκι μου πε πως υπάρχει μεγάλη περίπτωση να ναι και η μάνα παρούσα την Κυριακή στις 02/07, ή αλλιώς Γλυκερία Μπασδέκη, που έγραψε το κείμενο!!
H bijoux de kant ανοίγει το σεντούκι με την ποιητική προίκα της πόλης των Αθηνών για να την απλώσει στο νυφικό κρεβάτι. Ο λόρδος Μπάυρον κι ο Παλαμάς αλλάζουν ρούχα, πετάνε πατρογονικές φορεσιές, κάπες και καπέλα, για να συναντήσουν τη μαύρη καλλονή της Λένας Πλάτωνος και τα μοντέρνα κτήρια του Ασλάνογλου. Μέσα από το παιχνίδι της Νούλας και της Νανάς τα ποιήματα για την Αθήνα γίνονται το μαγικό πασπαρτού μιας νέας ελευθερίας, μιας νέας περιπλανώμενης ποίησης, που ανακαλύπτει εκ νέου την πόλη που της ανήκει. H bijoux de kant αφηγείται τις μουσικές, τα τοπία, τις λέξεις αυτού του αρχαίου βρέφους. Το παλιό που βαραίνει και το νέο που καταργεί τη βαρύτητα του κληροδοτήματος απαγγέλλουν και υπόσχονται. Ένα ακρόαμα απεξάρτησης, σε αναζήτηση μιας νέας συνθήκης ελευθερίας για την Αθήνα που είμαστε όλοι εμείς. (πηγή)
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, τους συντελεστές και τα εισητήρια, εδώ!!
Εντάξει και δικαίως θα μου πείτε πως καλοκαίρι και μάλιστα στην Ελλάδα μας είναι ήλιος, θάλασσα, μπάνια, ταβερνάκια!! Ε, αρχές Ιούνη πλησιάζουν ας μην πιάσει ακόμα ο καύσωνας γιατί τον βλέπω να έρχεται κι αλοίμονό μας!! Οπότε μαζεύω δροσιά μιας που τα φερε έτσι ο Μάης και μέχρι να αρχίσουν τα μπάνια και τα λοιπά (καθώς μην ξεχνάμε βρε κάτι καταπληκτικές διακοπάρες που θα κάνουμε και φέτος στα μπαλκόνια 😜😜), σας έχω ωραίες προτάσεις για όσους φίλους μένουν στην Αθήνα κι έχουν όρεξη για βιβλία και θεατράκι μέσα στον Ιούνη!! Ακούστε και το τραγούδι!! Μούρλια!!
Για 40η χρονιά διοργανώνεται στο κέντρο της Αθήνας, στον πεζόδρομο της Ερμού, η γιορτή του βιβλίου, από 26 Μάη έως 11 Ιούνη!! Η έκθεση θα λειτουργεί τις καθημερινές (6μ.μ.- 10 μ.μ ), το Σάββατο (10 π.μ.- 2:30μ.μ. & 6:30 μ.μ-11μ.μ. ) και την Κυριακή (10 π.μ.- 2:30μ.μ. & 6:30 μ.μ-10:30μ.μ. ).
Κι αν κάνετε αυτήν την βολτίτσα μην ξεχνάτε, θα προσθέσω εγώ, να κάνετε και ένα πέρασμα στα παλαιοβιβλιοπωλεία που βρίσκονται στο Μοναστηράκι και στο Θησείο, όπου μπορείτε να ανακαλύψετε σπουδαίους συγγραφικούς θησαυρούς σε απίστευτες τιμές!! Μιλάμε για τον παράδεισο των βιβλιοφάγων!!
Πάμε στα θεατράκια μας τώρα!! Έως την Κυριακή 11/6 θα παίζεται στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, η παράσταση Φωνές, του Χάρολντ Πίντερ με τους : Δημήτρη Καταλειφό, Όλια Λαζαρίδου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Νίκο Πουρσανίδη, Μάνο Καρατζογιάννη και τον μικρό Σπύρο Γουλιέλμο.
Περισσότερες πληροφορίες για τα εισητήρια, τις ώρες και τους συντελεστές εδώ.
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο σκηνοθέτης-ηθοποιός Μάνος Καρατζογιάννης: «Θέμα της παράστασης είναι η ταυτότητα μέσα από τη σχέση μας με το χρόνο, το σύντροφο και την οικογένεια μας, την εξουσία. Σήμερα που ακόμα και στις πιο ιδιωτικές σχέσεις έχει εισβάλει ως ενδιάμεσος η τεχνολογία. Σήμερα που η εξουσία διεθνώς κατασκευάζοντας γερά άλλοθι διαπράττει τα πιο φριχτά εγκλήματα.» (πηγή)
Η παράσταση Διαβατήριο: Ένα πράσινο κουμπί (Passport: Zelenyia button). Σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή. Παίζουν οι ηθοποιοί: Εύα Γαλογαύρου ,Νίκος Καραστέργιος, Άντα Κουγιά, Αντρια Ράπτη, Σάκης Τσινιάρος, Λαμπρινή Θάνου, Δήμητρα Μυφτάρι, Desislava Mincheva,Veselina Babadzhankova, Anna Giniewska, Marek Kosciolek, Sonja Lindblom, Davide Filippi, Valentina Parisi, Ivan Thedor
Μια γυναίκα, μετανάστης από τη Βουλγαρία περνά τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα μέσω Τουρκίας και δύο Έλληνες συνοριοφύλακες τη συλλαμβάνουν. Παρά την εμφανή ταλαιπωρία της, οι συνοριοφύλακες της περνούν χειροπέδες και την ανακρίνουν. Μέσα από την ανάκριση, τους διηγείται όλη την ιστορία της σχετικά με το πώς έφτασε μέχρι τον Έβρο μαζί με άλλους. Στη διάρκεια της αφήγησης οι συνοριοφύλακες συνειδητοποιούν ότι όλο της το βίος είναι ένα σωρό κασέτες, που τις έχει κατάσαρκα δεμένες σφιχτά πάνω στο σώμα της. Είναι όλη η περιουσία της στην ξενιτιά που επέλεξε να πάει και η ταυτότητα της.
Χωρίς άλλες αποσκευές παρά μόνο τις αναμνήσεις της και με ένα πράσινο κουμπί ραμμένο πάνω της για διαβατήριο έρχεται σε μια ξένη χώρα και μη έχοντας τίποτα άλλο, καταθέτει αισθήσεις και μνήμες.Βάζοντας την μία πίσω από την άλλη τις κασέτες στο κασετόφωνο, ζωντανεύουν πρόσωπα, γεγονότα και ιστορίες. Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες ζωντανεύει η ιστορία της Ελλάδος από 1945 και μετά και η ιστορία της μετανάστευσης σε ένα μεγάλο μέρος της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Έτσι η σκηνή γίνεται χώρος μαρτυρίας όπου με ποιητικό τρόπο διαγράφεται η μεταναστευτική περιπέτεια της Ελλάδος και της Ευρώπης και ο σπαρακτικός άγριος αποχωρισμός οικογενειών, από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Η παράσταση θα ανέβει 3 και 4 Ιουνίου στις 21.15 στο θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου, με ελεύθερη είσοδο. Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση και τους συντελεστές εδώ. Για κρατήσεις θέσεων: 2108656004, 2108679535
Από 1-11 Ιουνίου θα ανέβει η Μητρόπολη του Αργύρη Πανταζάρα και της καλλιτεχνικής ομάδας momentum, στο Σύγχρονο Θέατρο. Με τους: Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Μελισσάνθη Μάχουτ, Πέπη Κώνστα, Γιώργο Κατσή, Αγησίλαο Μικελάτο, Κωνσταντίνο Πλεμμένο, Αργύρη Πανταζάρα
Παράσταση-πραγματεία για τα ανεπιθύμητα νέα μιας μαύρης εποχής και το ανθρώπινο χορικό γύρω απ’ την πτώση και το θαύμα. Ανάγνωση μιας συγκυρίας εκπύρωσης και ύβρης. Μια παράσταση πάνω στις έννοιες της φυγής, της άφιξης, της μνήμης και της λήθης. Έννοιες που στην εποχή μας, εν μέσω συρράξεων και βιαιοπραγιών, οδηγούν πλήθος ανθρώπων σε αναζήτηση νέου τόπου, αποκτώντας τρομακτική βαρύτητα.Επί σκηνής, σε έναν έρημο και άγονο τόπο, συναντιούνται οι αγγελιαφόροι αρχαίων ελληνικών τραγωδιών. Συνθέτουν το δικό τους δράμα. Κάθε άγγελος είναι ένας τόπος, μια εποχή, μια ιστορία. Ανώνυμοι μάρτυρες γεγονότων, πόνου, βίας, θανάτων και θαυμάτων. Μάρτυρες πτώσεων, ιδεών, ανθρώπων και πολιτισμών. Προσεύχονται για μια χώρα που πεθαίνει. Μέσα από τον μύθο και την ιστορία δομούν τη δική τους «ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ». (πηγή) Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, τα εισητήρια, τις ώρες και τους συντελεστές εδώ.
Εδώ δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις, οκ δεν είμαι αντικειμενική!! Ε, και;; Η λατρεμένη μου Γλυκερία σε ακόμα μία συνεργασία με τον Γιάννη Σκουρλέτη και την bijoux de kant, συμμετέχουν στο Φεστιβάλ Αθηνών κι Επιδαύρου 2017 με την παράσταση, Οι κόρες/Η νέα ποιητική της Αθήνας. Στο Μικρό Χρηματιστήριο Αθηνών, από 30/6 έως 3/7 στις 21.00
H bijoux de kant ανοίγει το σεντούκι με την ποιητική προίκα της πόλης των Αθηνών για να την απλώσει στο νυφικό κρεβάτι. Ο λόρδος Μπάυρον κι ο Παλαμάς αλλάζουν ρούχα, πετάνε πατρογονικές φορεσιές, κάπες και καπέλα, για να συναντήσουν τη μαύρη καλλονή της Λένας Πλάτωνος και τα μοντέρνα κτήρια του Ασλάνογλου. Μέσα από το παιχνίδι της Νούλας και της Νανάς τα ποιήματα για την Αθήνα γίνονται το μαγικό πασπαρτού μιας νέας ελευθερίας, μιας νέας περιπλανώμενης ποίησης, που ανακαλύπτει εκ νέου την πόλη που της ανήκει. H bijoux de kant αφηγείται τις μουσικές, τα τοπία, τις λέξεις αυτού του αρχαίου βρέφους. Το παλιό που βαραίνει και το νέο που καταργεί τη βαρύτητα του κληροδοτήματος απαγγέλλουν και υπόσχονται. Ένα ακρόαμα απεξάρτησης, σε αναζήτηση μιας νέας συνθήκης ελευθερίας για την Αθήνα που είμαστε όλοι εμείς. Περισσότερες πληροφορίες εδώ καθώς κι η πηγή!!
Εύχομαι να βρήκατε ενδιαφέρουσες τις προτάσεις!! Αφήστε μου αν θέλετε στα σχόλια και τις δικές σας!! Καλή θέαση, καλές βόλτες και γενικά όλα με το καλό!! Πάντα!! Σας φιλώ!! 😘
Καλησπέρα σε όλους φίλοι μου!! Σήμερα το μενού έχει δυο θεατροπροτάσεις για όσους θα ήθελαν να πάνε θέατρο Δευτέρα και Τρίτη. Αλλά πρώτα μην αμελήσετε να περάσετε από την Αριστέα μας να διαβάσετε και την συνέχεια του συλλογικού μας διηγήματος, Το κόκκινο νυφικό!!
Επίσης μπορείτε να δείτε το δώρο της Νίκης που παρέλαβε η Σοφία!!
Και ξεκινώ με την παράσταση Ζωή… Χαρισάμενη!, του Κώστα Τσιάνου που παίζεται στο θέατρο Προσκήνιο, στα Εξάρχεια!! Ένας καθηλωτικός μονόλογος από μια ηθοποιό γεννημένη για το θεατρικό σανίδι!! Τα λόγια είναι πραγματικά φτωχά για να περιγράψω τι ένιωσα, τι μου έδωσε η παράσταση αυτή!! Πρέπει οπωσδήποτε να πάτε να παρακολουθήσετε αυτό το αριστούργημα!! Σε ένα θέατρο κατάμεστο από κόσμο, πως πέτυχα την επίσημη πρεμιέρα, ούτε που το κατάλαβα, η ηθοποιός Αγγελική Λεμονή, μόνο εκείνη πάνω στην σκηνή μας έκανε όλους κοινωνούς της εκπληκτικής της ερμηνείας!! Νιώθω ευγνώμων που την γνώρισα σαν ηθοποιό, είναι τεράστια!! Πόσα συναισθήματα πέρασαν από πάνω μου, χαρά, λύπη, συγκίνηση, πίκρα!!
Η Αγγελική Λεμονή ήταν η Ζωή!! Αληθινή, αυθόρμητη, ντόμπρα, όσο κι αν την πολέμησε ανελέητα η ζωή δεν το έβαλε ποτέ κάτω, πάλεψε με νύχια και με δόντια κι εντέλει βγήκε νικήτρια.
Ο Κώστας Τσιάνος αναφέρει, μεταξύ άλλων, για την ηρωίδα του:
«Την ονόμασα Ζωή. Είναι πάμπτωχη, αγράμματη αγνώστου πατρός και μητρός. Με τρία εξώγαμα παιδιά από διαφορετικούς πατεράδες το καθένα και είναι αναγκασμένη να δουλέψει σαν παραδουλεύτρα σε οίκο ανοχής…
Βρέθηκε ανάμεσα σε πόρνες, σωματέμπορους, μαυραγορίτες, νταήδες και μ’ όλα τα’ αποβράσματα της κοινωνίας. Παρείσακτη ακόμα κα σ’ αυτό το άθλιο περιβάλλον, η Ζωή κατάφερε, με το παντοδύναμο μητρικό της ένστικτο, ν’ αναστήσει και ν’ αποκαταστήσει, τα τρία παιδιά της.
Η Ζωή διαμορφώθηκε από πολλές ανάλογες θεατρικές ηρωίδες, πρώτα-πρώτα από τη Φιλουμένα Μαρτουράνο, τη Μάνα Κουράγιο, τη Γυναίκα της Πάτρας και τη βιογραφία της Σπεράντζας Βρανά. Αλλά και από ανάλογες ανθρώπινες περιπέτειες και αφηγήσεις.
Η Ζωή μέσα από την τραγικότητα του βίου της αναδεικνύεται πρόσωπο ιερό, σεβαστό όπως τόσα και τόσα που δοξάζουν την έννοια της ύπαρξης». (πηγή)
Συντελεστές:
Κείμενο-σκηνοθεσία: Κώστας Τσιάνος
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαίρη Τσαγκάρη
Φωτισμοί: Νίκος Μπονάρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Λουκία Στεργίου
Βοηθός Σκηνογράφου: Νατάσα Τσιντικίδη
Το ρόλο της Ζωής ερμηνεύει η Αγγελική Λεμονή.
Θέατρο Προσκήνιο
Στουρνάρη & Καπνοκοπτηρίου 8, 210 8256 838
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Διάρκεια: 90’ λεπτά
Δεν φεύγουμε όμως από τα Εξάρχεια καμάρια μου!! Έχουν την τιμητική τους. Απέναντι από το Πολυτεχνείο, στο θέατρο Άλφα – Ιδέα, κάθε Δευτέρα και Τρίτη παίζεται για δεύτερη χρονιά η παράσταση Το δέντρο του Οιδίποδα!! Μια άκρως ευρηματική και πρωτότυπη παράσταση που μας αφηγείται τον μύθο του γένους των Λαβδακιδών με επίκεντρο τον Οιδίποδα!! Εξαιρετικοί όλοι μα όλοι οι ηθοποιοί, ενσαρκώνουν με όλο τους το είναι τους ρόλους τους. Χορεύουν, τραγουδούν,αιωρούνται σε σχοινιά, πηγαίνοντας από κλαδί σε κλαδί την αφήγηση του αιμομικτικού δέντρου!! Αξίζει την προσοχή σας!!
Επτά ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης ως μουσικός επί σκηνής σκαρφαλώνουν το δέντρο του Οιδίποδα ξεκινώντας απ’ την εποχή του Κάδμου, την ίδρυση της Θήβας, την αρχή του Ανθρώπου.
Από κλαδί σε κλαδί ταξιδεύουν μέσα και πέρα από τον μύθο της καταραμένης γενιάς των Λαβδακιδών, σε μια μυσταγωγία που αναζητά τις βαθιές χοϊκές αιμάτινες ρίζες. Τις δικές μας ρίζες.
Ένας 6μελης χορός σε μια αρχέγονη μοναξιά, σ’ έναν ου-τόπο, σκαρώνει μια αφηγηματική τελετή προσκαλώντας όλους τους ήρωες να περιπλανηθούν μαζί με το τραγικό τους φορτίο άλλοτε σε ερήμους, άλλοτε στα ερείπια του Οίκου τους, άλλοτε σε κάποιο ρημαγμένο τσίρκο κι άλλοτε σ’ αυτήν την ίδια τη θεατρική αίθουσα.(πηγή)
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης Κείμενο: Ομάδα Ιδέα με την συνεργασία των: Μαρίνας Αργυρίδου, Έκτορα Λίατσου, Γιώργου Βουρδαμή, Νεφέλης Μαρκάκη Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίριδα Κανδρή Live Μουσική: Κώστας Γάκης Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα Εικαστική επιμέλεια: Βασιλική Σύρμα Μουσική Σύνθεση: Κώστας Γάκης Δ/νση – Οργάνωση Παραγωγής: Λευτέρης Πλασκοβίτης Παραγωγή: K2L ΑΛΦΑ Ιδέα Ε.Ε
Δυο θεατρικές παραστάσεις έχω να σας προτείνω κι αυτήν την βδομάδα!! Τις συγκεκριμένες τις είχα δει την άνοιξη κι ευτυχώς συνεχίζονται ακόμα και με μεγάλη επιτυχία!!
Δεν ξέρω τι θα κάνετε.. Αυτήν την παράσταση δεν πρέπει να την χάσετε με τίποτα!! Αν έχετε δυνατότητα να δείτε μόνο μία, πρέπει να δείτε αυτήν!! Από τις καλύτερες θεατρικές παραστάσεις που έχω δει!! Το ρεαλιστικό κοινωνικό κείμενο του Γιάννη Τσίρου, Άγριος Σπόρος, ζωντανεύει μοναδικά στο θέατρο Επί Κολωνώ, στον Κολωνό. Κι οι τρεις ηθοποιοί τα δίνουν όλα στην σκηνή παρασύροντας τους θεατές σε συναισθήματα λύπης, συγκίνησης, αρκετές φορές πίκρας μα και περηφάνιας!! Πως να μην υμνήσω το μήνυμα του άγριου σπόρου!! Τον Σπυριδάκη και το ερμηνευτικό του ρεσιτάλ!! Μην την χάσετε την παράσταση, θα ναι κρίμα!!
Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία προσπαθεί να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού γερμανού θα φέρει φέτος τα πάνω κάτω.
Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια δημιουργεί ηχορύπανση, το χοιροστάσι του, που βρωμάει, δεν έχει και άδεια και πάει λέγοντας.
Άσε που αυτός είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Όταν βέβαια οι υποψίες – που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες – θα μείνουν μετέωρες, επειδή οι έρευνες θα στραφούν αλλού, τίποτα πλέον δεν θα είναι όπως πριν. Η άμμος της παραλίας θα γίνει κινούμενη κι οι αταλάντευτες πεποιθήσεις, όπως και του Σταύρου, θα υποστούν ρωγμή. Οι ρίζες όμως του κάθε Σταύρου είναι πάντα γερά γαντζωμένες μες το άγριο τοπίο. (πηγή)
Η δεύτερη πρόταση, είναι μια πιο εναλλακτική θεατρική παράσταση!! Το Μάθημα του Ιονέσκο, ανεβαίνει ως Μα.θυμα στο θέατρο Olvio, στον Βοτανικό. Ενδιαφέρουσα παράσταση κι από άποψη κειμένου και σκηνοθετικής προσέγγισης. Οι δυο ηθοποιοί, ο άντρας στο ρόλο του καθηγητή που όμως δεν μπορεί να επικοινωνήσει τις γνώσεις του κι η γυναίκα στο ρόλο της μαθήτριας που προσπαθούν να την εξαγοράσουν και εν τέλει να την υποτάξουν. Ανάμεσά τους πάντα, καραδοκεί η αόρατη φιγούρα της υπηρέτριας που κινεί τα νήματα!!
Θέατρο που σφύζει από συμβολισμούς και θα γοητεύσει ιδιαίτερα τους φανς του σουρεαλισμού και του θεάτρου του παραλόγου!! Πολύ ωραίες ερμηνείες, τα σκηνικά, τα φώτα κι η μουσική δημιουργούν την κατάλληλη επιβλητική ατμόσφαιρα που συμπληρώνεται αρμονικά κι από το έντονο μακιγιάζ των ηθοποιών!! Στα συν της παράστασης κι η χρήση της παντομίμας καθώς και στοιχείων κλοουνερί!!
Σ’ ένα χώρο αστάθειας, σ’ ένα ασπρόμαυρο, νοσηρό περιβάλλον , ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας πάλης για τον ρόλο του εξουσιαστή και του εξουσιαζόμενου.
Ένας καθηγητής ανίκανος να μεταλαμπαδεύσει την γνώση του, παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε μία μαθήτρια μεγαλοαστικής καταγωγής η οποία μάταια προσπαθεί να την εξαγοράσει. Σταδιακά την οδηγεί στην εξουθένωση πετυχαίνοντας την πλήρη υποταγή της. Απούσα μα πάντοτε παρούσα, η υπηρέτρια, στην υπηρεσία της οποίας βρίσκονται καθηγητής και μαθήτρια.
«Σκοπός μας είναι να φωτίσουμε αυτό το τρίγωνο εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων οι οποίοι αλλάζουν ρόλους, καθώς οι θύτες γίνονται θύματα και τανάπαλιν», σημειώνει η σκηνοθέτις της παράστασης. «Ο τίτλος ‘‘Μα.θυμα’’ έλκει την έμπνευσή του από το σημείο του έργου όπου ο καθηγητής προσπαθεί να διδάξει στην μαθήτρια την λέξη μαχαίρι λέγοντάς της ‘‘πείτε μα όπως μαμά’’. Πρόκειται για το σημείο γύρω από το οποίο υφαίνεται και η σκηνοθετική ιδέα περί μητριαρχίας, σύμφωνα με την οποία προχωρά η σκηνική αφήγηση . Το δεύτερο συνθετικό ‘‘θύμα’’ αφορά στο ίδιο το κείμενο , καθώς υπάρχει φόνος, άρα και θύμα». (πηγή)
Καλημέρα φίλοι μου! Ελπίζω να περάσατε ένα ξεκούραστο κι ευχάριστο σ/κ! Επιτέλους πήρε μπρος η γραμμή του διαδικτύου!! Η βδομάδα μας ξεκινά δυνατά και δημιουργικά καθώς θέλω πολύ να σας προτείνω κάποιες θεατρικές παραστάσεις που είδα πρόσφατα κι ενθουσιάστηκα! Κι επειδή ξέρω ότι πολλοί φίλοι λόγω των οικονομικών συνθηκών αδυνατούν να παρακολουθήσουν θεατρικές παραστάσεις, προσπαθήστε όσο γίνεται να αναζητάτε προσφορές και προσκλήσεις από θεατρικές ιστοσελίδες!! 😉
Πρέπει να χω δει συνολικά από τέλη Σεπτέμβρη γύρω στις 6-8 παραστάσεις αλλά έχω αποφασίσει εξ’ αρχής πως εδώ θα αναφέρομαι μόνο σε όσες ξεχώρισα και πραγματικά τις ένιωσα. Κι αφού οι τελευταίες μου θεατροπροτάσεις ήταν λίγο πριν την άνοιξη, σήμερα έχω 2 πολύ ωραίες και διαφορετικές παραστάσεις να σας προτείνω! Την άλλη Δευτέρα, έρχονται ακόμα 2!! Μέχρι τότε καλή μας βδομάδα κι όσο μπορούμε να βουτάμε στην τέχνη!!
Θα αρχίσω με μια ευχάριστη και δροσερή κωμωδία του Πιέρ ντε Μαριβό, οι Καλοπροαίρετοι Θεατρίνοι, που παίζεται στο θέατρο Τόπος Αλλού, στην Κυψέλη.
Όλοι θέλουν να γίνουν καλλιτέχνες.
Όλοι επιθυμούν δόξα ηθοποιού (που λέει ο λόγος). Δεν αναφερόμαστε στο ελληνικό θέατρο, την κατάσταση στις δραματικές σχολές ή την ανεργία των ανθρώπων του θεάτρου.
Αναφερόμαστε στο σπίτι της Md Αργκάντ. Πήραν φωτιά οι υπηρέτες κι άφησαν κουζίνες, μαγειρέματα κι όλες τις δουλειές και καταπιάστηκαν με το ανέβασμα του έργου του Μερλέν. Τι εστί Μερλέν; Υπηρέτης και κρυπτοσκηνοθέτης. Έγραψε (που λέει ο λόγος) πόνημα θεατρικόν κι ερωτικόν και μάζεψε το υπόλοιπο υπηρετικό προσωπικό να το ανεβάσει. Όλα αυτά γίνονται με ευκαιρία τους γάμους των αφεντάδων τους, Αντζελίκ και Έραστ. Τι το΄θελαν; Καυγάς τρικούβερτος ξέσπασε και παραλίγο αντί για το γάμο των δύο νέων να παντρευόταν ο…Κουτρούλης. Στο παραπέντε και με την επέμβαση του βασιλιά (όπως πάντα) αποφύγαμε την κηδεία, τον κλαυθμό και οδυρμό. Αφέντες, κυρίες (που λέει ο λόγος) κύριοι, αριστοκράτες και πληβείοι έγιναν μαλλιά κουβάρια. Έτσι, το «Καλοπροαίρετοι θεατρίνοι» μένει μόνο στον τίτλο του έργου να μας κλείνει το μάτι ειρωνικά. (πηγή)
Ωραία κωμωδία εποχής, καλοκουρδισμένη παράσταση που χαρίζει γέλιο αβίαστα!! Οι ηθοποιοί σε παρασέρνουν ευχάριστα και δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα με το παίξιμο και τα τραγούδια τους!! Και φυσικά δεν μπορώ να αμελήσω το εξαιρετικά συγκινητικό φινάλε του θεατρικού!!
Η μετάφραση από τα γαλλικά είναι της Άντας Κουγιά. Η τελική απόδοση του κειμένου και η σκηνοθεσία είναι του Νίκου Καμτσή, που θα επιμεληθεί και τους φωτισμούς. Σκηνικά-Κοστούμια: Μίκα Πανάγου Μουσική: Χρήστος Ξενάκης Έντυπα: Τόπος Άρτε
Κάθε Παρασκευή και Σαββάτο 9.00 μμ και Κυριακή 7.30 μμ Θέατρο «ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ» Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων, Αθήνα 11360 τηλ. 210.86.56.004 – 210.8679535
Η επόμενη παράσταση είναι ένα κοινωνικό θεατρικό έργο του Χάρολντ Πίντερ, το Πάρτυ Γενεθλίων, που παίζεται στο Από Μηχανής Θέατρο, στο Μεταξουργείο.
H ιστορία διαδραματίζεται σε μία μίζερη παραθαλάσσια πανσιόν και διαρκεί μία ημέρα. Στην πανσιόν αυτή, την οποία διατηρεί η Mεγκ, μια καλοσυνάτη γυναίκα με τον σύζυγό της Πητ, έχει βρει καταφύγιο ο Στάνλεϋ, ένας πρώην πιανίστας . Mοναδικός ένοικος της πανσιόν μέχρι τη στιγμή που καταφθάνουν δύο μυστηριώδεις τύποι για να τον πάρουν μαζί τους. Mετά από μια παράλογη και εξοντωτική ανάκριση του οργανώνουν ένα «πάρτι γενεθλίων», το οποίο σταδιακά μετατρέπεται σε καφκικό εφιάλτη. Όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ, έτσι και ο Πίντερ αρνείται να παράσχει λογικές εξηγήσεις για τις ενέργειες των χαρακτήρων του. Το νόηµα του έργου δεν εξαρτάται από το να γνωρίζουµε τί έκανε ο Στάνλεϊ. Αυτό που πρέπει να ξέρουµε είναι ότι σε κάποιο σηµείο του παρελθόντος του αυτός, όπως όλοι µας, έκανε κάτι, είναι ένοχος.
Η σωµατική κατάρρευση του Στάνλευ µε τη συνακόλουθη απάλειψη της ανθρώπινης συνείδησης και την αχρήστευση του ανθρώπινου μυαλού βρίσκονται συχνά στην καρδιά του πιντερικού ενδιαφέροντος. (πηγή)
Αξιοθαύμαστοι όλοι οι συντελεστές!! Βίωναν κάθε λέξη, κάθε παύση!! Είναι από τα θεατρικά που τα παίρνεις μαζί σου όταν τελειώνει η παράσταση κι ιδιαίτερα στο γεγονός ότι δεν προσφέρει κάποια λύση αλλά επιπλέον προβληματισμό!! Μην γυρέψετε λογικές εξηγήσεις, καθώς το έργο ακροβατεί, ηθελημένα, ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο!!
marilenaspotofart 