Οδός θέρους

 

                                                         (photo by Olivier Rondet)

 

 

Κι έτσι όπως αναδύεσαι

ασπρόμαυρο φιλμ, πριν να σε κάψει το ηλιόφως,

κατάλαβα.

Ψέματα ήταν ότι τάχα από χώμα είσαι πλασμένος.

Ζυμάρι είναι ο βράχος κι η αλμύρα σμίλη

κι όπως θα λιώνεις στον αφρό,

με αλείφει χάδια η κοφτερή σου ρώγα.

 

 

Το ποίημα ήταν η συμμετοχή μου στο τέταρτο συμπόσιο ποίησης που οργάνωσε η Αριστέα για ακόμα μια φορά με επιτυχία κι αξιόλογες συμμετοχές!! Υποχρεωτική λέξη ήταν το θέρος ή θερινός!

Συγχαρητήρια στις κοπέλες που διακρίθηκαν και σε όλους τους δημιουργούς! Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τις ψήφους σας καθώς φυσικά και την Αριστέα για την ζεστή φιλοξενία της!! Φιλάκια σε όλους και καλή μας βδομάδα!! 🙂