συμμετοχή στο ''φωτογραφίζειν'' · σκέψεις · φωτογραφίες

»Φωτογραφίζειν»

Καλησπέρα σε όλη μου την γειτονιά!!! 🙂 Χθες ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού »Φωτογραφίζειν», που διοργανώνει η Μαρία Νι με το blog http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/.

Ο διαγωνισμός είχε δυο θέματα, το πρώτο η εποχή που αλλάζει και το δεύτερο φωτογραφίες αγάπης. Οι συμμετοχές ήταν αρκετές και πραγματικά υπήρχαν φωτογραφίες που ξεχώρισαν αμέσως!!! Οι νικητήριες φωτό είναι εδώ. Συγχαρητήρια στους δυο νικητές που ξεχώρισαν!! Να χαρούν τα όμορφα δώρα τους!!! Αλλά και σε όλες τις συμμετοχές γιατί η έμπνευση  ξεχείλιζε! Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ για το κέφι σου και την εξαιρετική σου προσπάθεια στον όμορφο διαγωνισμό που οργάνωσες και περιμένω πως και πως τον επόμενο!! 🙂

Εγώ συμμετείχα πρώτη φορά με αυτές τις φωτό:

Τίτλος της είναι Αιχμαλωσία και πήρε 7 ψήφους

Τίτλος της είναι Σ’αγαπώ και δεν πήρε ψήφους. Είναι η γατούλα μου, ♥το παιδάκι μου!!!! Η Μπιζού μου♥!!! Σε λατρεύω αγάπη μου♥!!!!! Καλά το σταματώ εδώ γιατί είμαι τρελή για αυτά τα ψυχουλάκια και μπορώ να γράφω κατεβατά ολόκληρα!!!! 🙂

Σας ευχαριστώ πολύ πολύ και καλές εμπνεύσεις να χουμε να δημιουργούμε γιατί δεν παλεύεται αλλιώς!!!! Μάκια!!!

περιοδικό Bibliotheque · συμμετοχή στο ''παίζοντας με τις λέξεις'' · βραβεία · διήγημα · ευχές

Χρυσή Ευκαιρία

Ζητείται κατοικίδιο ίνα εγκατασταθεί επί μονίμου βάσεως

σε κλουβί διαστάσεων 7×9,
υπερπολυτελές και βάρους μείον 33 γραμμαρίων
άνευ επιπλώσεως, άνευ κοινοχρήστων,
επαρκές, πλήρως ανακαινισμένο κι ετοιμοπαράδοτο,
με ολοκαίνουρια κλειδαριά, κατάλληλο για μεταφορές
με αεροπλάνο, καράβι, τρένο, αμάξι, λεωφορείο.
Για όσους καλέσουν εντός 24ώρου
προσφέρεται επ’ άπειρον και δωρεάν κάτοχος κλειδιού
έχων άδεια φύλαξης και μηδενικό προσωπικό συμφέρον
ίνα τελεί καθήκοντα όπως: παρεμπόδιση εξόδου,
απαγόρευση συγκατοίκησης, μετακίνησης ή απομάκρυνσης
από τον τόπο διαμονής, ανελλιπής παρακολούθηση
επί καθημερινής βάσεως ίνα αποτρέψει
με τόλμη κι αποφασιστικότητα
λαθραίες ελεύσεις ή ανεπιθύμητες εξόδους.
Εν η περιπτώσει το εν λόγω κατοικίδιο
αντιδράσει, θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του
που είναι η εξ ολοκλήρου κάλυψη του κλουβιού
δια σινδόνος ή άλλου υλικού έως ότου ο κάτοχος του κλειδιού
αποφασίσει δίκαια να απομακρύνει το σκέπαστρο.
Θα προτιμηθούν κατοικίδια πρόθυμα να εξασκήσουν
την ολιγολογία ή και την σιωπή καθότι ο κάτοχος του κλειδιού
έχων ευαίσθητα ώτα παρεκτρέπεται θηριωδώς
στο άκουσμα περιττών κι ανούσιων λέξεων
ακόμη και σκέψεων.

Σοβαρές προτάσεις μόνο.
Αποκλείονται κατοικίδια
φέροντα να έχουν επτά ζωές
καθότι ο κάτοχος του κλειδιού διαθέτει μόνο μία.

 

 

Αυτή  ήταν η συμμετοχή μου για το παιχνίδι που οργανώνει η Φλώρα , Παίζοντας με τις λέξεις. Συγχαρητήρια πολλά στις 3 νικητήριες ιστορίες! Αν θέλετε να τις διαβάσετε μπορείτε να δείτε εδώ.

Συγχαρητήρια στην Φλώρα για την διοργάνωση του παιχνιδιού!

Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια αξίζουν επίσης σε όλες τις συμμετοχές και στους δημιουργούς τους για το κέφι, την έμπνευση και τη δική τους κατάθεση στο παιχνίδι!

Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τις ψήφους!

Το κείμενο αναρτήθηκε στο διαδικτυακό περιοδικό Bibliotheque, το οποίο κι ευχαριστώ για την φιλοξενία!

decoupage · giveaway · δωράκια · ευχές · καδράκια

Μικρό δωράκι…

Καλησπέρα σε όλη την όμορφη γειτονιά μου. ♥ Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν ότι ήθελα πολύ πολύ να σας ευχαριστήσω για τις τόσο θερμές ευχές σας λόγω των γενεθλίων μου!! Έτσι θα σας άφηνα; Χθες λοιπόν εκτύπωσα σε βιβλιοπωλείο αυτή την ζωγραφιά που μου άρεσε πολύ

Decolletage, by Lucy Yu

και με την βοήθεια του decoupage και πάστας διαμόρφωσης έφτιαξα αυτό το καδράκι που ήθελα να το χαρίσω σε μία από εσάς♥

Σας έχω ξαναπεί ότι δυστυχώς επειδή δεν ξέρω ζωγραφική εγώ έκανα τις μαϊμουνιές μου στην αρχική ζωγραφιά απλά για να τονιστούν τα χρώματα κι η πάστα ζωγραφίστηκε με ακρυλικά.

Έγραψα τα ονόματα

και ο αδερφός μου τράβηξε ένα χαρτάκι

κι είναι η Τέτα με το blog http://thalassoksila.blogspot.gr/

Να σαι πάντα τυχερή Τέτα μου!!! Όποτε μπορείς στείλε μου εδώ : marilenartspot@gmail.com, την διεύθυνσή σου!! Σας ευχαριστώ πολύ πολύ όλους γιατί δεν είμαι και στα καλύτερά μου αλλά ευτυχώς βρίσκω γύρω μου αιτίες κι αφορμές να χαμογελώ παραπάνω κι η παρέα σας είναι μία από αυτές!! ♥♥♥ Τα φιλιά μου!!

 

decoupage · ποιήματα · σκέψεις · βραβεία · διήγημα

Starz Blog Award!

Καλησπέρα σε όλους!! 🙂 Πριν λίγες μέρες η Αναστασία μας, το ροζουλί αγγελουδάκι, με τίμησε με ένα πολύ όμορφο, αστεράτο βραβειάκι που έχει περάσει πόρτα-πόρτα σε πολλά μπλογκοσπιτάκια!! 🙂 Σε ευχαριστώ πάρα πολύ ρομαντική μου Αναστασία που μου το χάρισες!!

**Κανόνες**

 

1. Αναφέρεις ποιος σου χάρισε το βραβείο.

 

2. Απαντάς στις κάτωθι ερωτήσεις…

 

i) Τι σε ενέπνευσε και τι σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα, 

 

με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου;

 

ii) Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι θα ήθελες να είσαι και γιατί;

 

iii) Αν σε σταματούσαν στον δρόμο απ’ το Blog TV και σε ρωτούσαν «Ποιο είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα, σύμφωνα με τα λεγόμενα των άλλων;», τι θα απαντούσες; Ποιο είναι;

 

iv) Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να γράφεις;

 

v) Ποια φωτογραφία θα βάζατε για την ‘ζωή’;

 

vi)  Αγαπημένη λέξη;

 

3. Δίνεις, με τη σειρά σου, το βραβείο σε 7 bloggers.
Κι αρχίζω λοιπόν:
1. Αναφέρεις ποιος σου χάρισε το βραβείο.
Η Αναστασία, με το blog  http://pink-angel-911.blogspot.gr/
i) Τι σε ενέπνευσε και τι σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα, 

 

με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου;
Το blog μου το ονόμασα marilenaspotofart, love for decoupage που ουσιαστικά είναι μια μίξη με το όνομά μου Μαριλένα (αν και για τα καλλιτεχνικά μου προτιμώ και το βαφτιστικό μου Μαρία-Ελένη!) και ο χώρος ο καλλιτεχνικός μου, spot of art. Έτσι όλο μαζί βγήκε το marilenaspotofart. Ο χώρος που εκφράζομαι μέσω τη τέχνης και της δημιουργίας. To love for decoupage είναι σαν συμπληρωματικό τιτλάκι γιατί είχα πει όταν πρωτοξεκίνησα, ότι ως επί τω πλείστον θα μοιράζομαι τις χειροποίητες δημιουργίες που έκανα με το decoupage αν και στην πορεία άρχισα να πειραματίζομαι και με πηλό, με γυψόγαζα, με το powertex. Μετά ήρθαν κι άλλα. Τα ποιήματα, τα διηγήματα αλλά γι αυτά θα πω παρακάτω!
ii) Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι θα ήθελες να είσαι και γιατί;
Αχ δύσκολη ερώτηση γιατί δεν μπορώ να απαντήσω μόνο ένα!! Πλεονέκτρα!! Θα θελα να είχα φτερά να μπορώ να βρίσκομαι ανά πάσα στιγμή όπου επιθυμώ, χωρίς περιορισμούς. Θα θελα να μπορούσα να αναπνέω στη θάλασσα και να κολυμπώ μερόνυχτα ατελείωτα γιατί την λατρεύω! Κι επειδή με πιάνει δέος με την απεραντοσύνη του σύμπαντος δεν θα με χάλαγε να είμαι από νεφέλωμα μέχρι μαύρη τρύπα!!! 🙂
iii) Αν σε σταματούσαν στον δρόμο απ’ το Blog TV και σε ρωτούσαν «Ποιο είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα, σύμφωνα με τα λεγόμενα των άλλων;», τι θα απαντούσες; Ποιο είναι;
Δεν θα προλάβαιναν να με ρωτήσουν γιατί θα είχα προλάβει να αλλάξω πεζοδρόμιο!! Δεν τα πάω καλά με αυτά ούτε θεωρητικά μιλώντας!!!
iv) Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να γράφεις;
Όταν ξεκίνησα το blog λοιπόν, είχα πει στον εαυτό μου θα είναι μόνο για να μοιράζομαι ότι χειροποίητο έφτιαχνα. Ξεκίνησα δειλά γιατί δεν το χω με την τεχνολογία. Όπως θα είδατε δεν έχω ούτε facebook, ούτε με τα google+ τα πάω καλά!! Έτσι ξεκίνησα το blog έχοντας ανάγκη όχι μόνο να εκφραστώ δημιουργικά αλλά και να επικοινωνήσω σε άλλους αυτήν μου την ανάγκη. Να δεχτώ feedback που λένε. Σχόλια, παρατηρήσεις, να μάθω κι από άλλους και να δείξω κι εγώ αυτά που έμαθα είτε μόνη μου είτε σε σεμινάρια. Αρχικά δεν είχα αναρτήσει το πλήρες όνομά μου. Κι έλεγα ελάχιστα για μένα. Ηλικία, σχέδια, όνειρα. Τα κείμενά μου; Εννοείται κι ήταν κλειδαμπαρωμένα στο συρτάρι. Ήταν κάτι απόλυτα δικό μου. Δεν ήθελα να το μοιραστώ. Ναι καλά!!!! Αλλάζει ο άνθρωπος!! Ή μάλλον μπορεί κι επιτέλους να δέχεται ποιος πραγματικά είναι. Κι εγώ είμαι αυτή. Η Μαρία-Ελένη Φραγκιαδάκη, η Μαριλένα, που είναι 31 χρονών και της αρέσει να δημιουργεί και να γράφει και να μοιράζεται τον πιο κλειστό και μύχιο εαυτό της. Που όταν απολύθηκε βρήκε ευκαιρία να περάσει στο μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής στη Φλώρινα και να υποβάλλει τα γραπτά της στην οποιαδήποτε άγρια ή καλοπροαίρετη κριτική από καθηγητές και συμφοιτητές. Γιατί; Γιατί κουράστηκα και βαρέθηκα και σιχάθηκα να κλείνομαι. Πέρασα στο άλλο άκρο. Οκ είμαι των άκρων, το καταλάβατε!! Θέλω να μοιράζομαι τα decoupage μου, τα γραπτά μου ,τα όνειρά μου, τις στεναχώριες μου. Με γνωστούς που γίναν άγνωστοι, με αγνώστους που γίναν γνωστοί και φίλοι. Aυτή μου η ανάγκη με κάνει να θέλω να συνεχίσω.
v) Ποια φωτογραφία θα βάζατε για την ‘ζωή’;
vi)  Αγαπημένη λέξη;
Ψυχή
3. Δίνεις, με τη σειρά σου, το βραβείο σε 7 bloggers.
Θα δώσω κι εγώ με την σειρά μου αυτό το βραβείο σε 7 blogs που νομίζω δεν το έχουν!!
Σας φιλώ γλυκά όλους πολύ πολύ και σας ευχαριστώ ολόψυχα για τις ευχές σας!!! ♥
ποιήματα · σκέψεις · ευχές · θέατρο

Bday!!!

Καλησπέρα όμορφή μου γειτονιά! Τέλειος καιρός σήμερα!! 🙂 Ναι έχω γενέθλια! Κλείνω τα 31 αλλά ούτε που κατάλαβα πως περάσανε!! Κοινοτυπίες κοινοτυπίες!! 🙂 Πειράζει που νιώθω 14; 15; Ντάξει σίγουρα κάτω από 18! Όχι δεν παλιμπαιδίζω αλλά επαναστατώ!! Αυτά παθαίνεις αν δεν τα κάνεις όταν πρέπει. Μαζεύεις μαζεύεις και μετά έκρηξις!! Μπουμ!! Αλλά τι ωραία που είναι!! Για μένα τουλάχιστον!! 🙂 Καλά να μαστε, με υγεία, να βρούμε και καμιά δουλειά γιατί δεν παλεύεται η ανεργία!! Και σας προλαβαίνω, ναι ρίχνω νερό στο κρασί αλλά νερό σκέτο δεν πίνω… Γι αυτό αφήστε με να ζω στον κόσμο μου και καμιά να επισκέπτομαι τον δικό σας!!! 😉 ♥

Προχθές παρακολούθησα τον μονόλογο, Ο Κ.Π. Καβάφης στο Ξενοδοχείο Βαλκάνια. Σε όποιον αρέσει ο ποιητής και θέλει να αφιερώσει μια ώρα να ακούσει ποιήματά του θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα γιατί θα περάσει μια πολύ όμορφη, σχεδόν μυσταγωγική ώρα. Απαγγέλει ο εκδότης και ποιητής Γ. Χρονάς ποιήματα του Καβάφη στα σκοτεινά, καθισμένος σε ένα έδρανο, με ένα αναμμένο κερί, με ένα τριαντάφυλλο καθώς ακούγονται μουσικές από ρέκβιεμ μέχρι Χατζηδάκη τιμώντας τη μνήμη του αλεξανδρινού ποιητή, καθώς και του Δημήτρη Λαλέτα. 

Σας φιλώ γλυκά όλους και κλείνω αυτήν την ανάρτηση με ένα από τα αγαπημένα μου του Καβάφη:

Κρυμμένα

Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα
να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν.
Εμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε
τες πράξεις και τον τρόπο της ζωής μου.
Εμπόδιο στέκονταν και σταματούσε με
πολλές φορές που πήγαινα να  πω.
Οι πιο απαρατήρητές μου πράξεις
και τα γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα —
από εκεί μονάχα θα με νιώσουν.
Aλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί
τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν.
Κατόπι — στην τελειοτέρα κοινωνία —
κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα
βέβαια θα φανεί κ’ ελεύθερα θα κάμει.

περιοδικό Poeticanet · διήγημα

«ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν μῦν»

                                                                     

Να σας πω κάτι. Αγνοείται.

Αγνοείται ο συγγραφέας στην δική μου περίπτωση. Θα ήθελα να υιοθετήσω τους ήρωες του Πιραντέλο. Και τους έξι. Να μην είναι άλλο ορφανοί.

Αναζητώ πρόσωπα κύριοι. Σχεδόν τα καταδιώκω αλλά ποτέ δεν τα φτάνω γιατί ξέρουν να κρύβονται καλά. Κάποιες φορές περνούν τυχαία δίπλα μου μα δεν μπορώ να τ’ αναγνωρίσω κι απλά τα προσπερνώ.
Άλλες φορές τους δίνω σάρκα κι οστά, γεμίζουν πληθωρικά τις λευκές μου σελίδες, καταβροχθίζουν με λαιμαργία το μελάνι που τα ταΐζω, είμαι στοργική μάνα αλλά στο τέλος της ημέρας έχω διαπράξει αμέτρητους φόνους. Σαν άλλη Μήδεια, πρόσωπα έχουν καταλήξει νεκρά σε τσαλακωμένες σελίδες στο πάτωμά μου, στα σκουπίδια γιατί τους έλειπε ψυχή.
Έχει χρόνια που περιπλανιέμαι άσκοπα. Στείρα. Η βαρύτητα με προσγειώνει ανώμαλα στην πραγματικότητα, στο πατρικό. Θα ήθελα να βρω το κουράγιο να χτυπήσω την πόρτα, να παρακαλέσω τον καινούριο ένοικο να μ’ αφήσει για λίγο μόνη στο σπίτι του γιατί έχω αργήσει στη συνάντηση με τα φαντάσματα μου.
Όταν χτυπώ την πόρτα μου ανοίγει ένας άγνωστος τυλιγμένος σε σάβανο:
«Ποια είστε; Τι θέλετε σπίτι μου;».
Κι είναι όλα εκεί. Οι ήχοι στο χαλασμένο πάτωμα, ο ξεθωριασμένος πίνακας που λιώνει στον τοίχο, η σκόνη στο σερβάν, η ρωγμή στο ταβάνι απ¢το σεισμό.
«Με λένε Ανέλια, με περιμένουν», του λέω και κάνω να μπω μα η πόρτα κλείνει με κρότο. «Άσε με να μπω, άσε με να μπω δεν καταλαβαίνεις. Πρέπει να μπω. Να θυμηθώ. Ξεχνάω σου λέω. Με ξεχνάνε. Να μυρίσω το σπίτι, ν’ αγγίξω τους τοίχους. Να δουν ότι ήρθα. Μόνο να δουν ότι ήρθα, σε παρακαλώ».
Και τότε μια φωνή μου ψιθυρίζει πίσω απ’ την πόρτα: «Βγες απ’ την ντουλάπα. Σπρώξε και βγες απ’ την ντουλάπα».
Αγνοώ λοιπόν κύριοι, και μαζί μ’ εμένα κι η σάπια μου μήτρα που είναι καταδικασμένη να γεννά άψυχους Φρανκενστάιν. Και τώρα να μου επιτρέψετε να αποσυρθώ στη σήψη της ντουλάπας μου. Ίσως εκεί τουλάχιστον αποφασίσω αν θα μισήσω τους νεκρούς μου ή θ’ αγαπήσω τα σκουλήκια τους.
                                                          (α’ δημοσίευση στο poeticanet )
συμμετοχή στο ''παίζοντας με τις λέξεις'' · σκέψεις · Χριστουγεννιάτικα · βραβεία · δωράκια · secret santa swap

Δώρο, βραβείο και…

Καλησπέρα σε όλη την όμορφή μου γειτονιά! Τελικά μου φαίνεται τον θέλουμε τον ήλιο μας!!! 🙂 Αυτές τις μέρες που μοιάζει η Αθήνα σαν να δραπέτευσε η άνοιξη στα στενά της, έχει αλλάξει η διάθεσή μου βρε παιδιά!! Αν και λατρεύω και τη μουντάδα και τη γκριζίλα… Εντάξει, δεν ξέρω τι θέλω!! Hands up!!!  🙂

Αυτές τις μέρες όλο ευχάριστα έχω!! Φτου φτου!! 😉 Την θυμάστε την Αγγελικούλα μου, έχω ανεβάσει αρκετές φορές posts με χειροποίητες δημιουργίες της στο blog!! Παντρεύεται το κοριτσάκι μου και μου ζήτησε να είμαι μάρτυρας στο γάμο σε λίγες βδομάδες!!!! 🙂 🙂    Ακόμα πετάω!!!!  Θα γράψω εκτενώς τις επόμενες μέρες!!! 🙂

Χθες χτυπάει το κουδούνι ο ταχυδρόμος!! Τι να δω!! Το αναμνηστικό δώρο από τη Φλώρα, για την τρίτη θέση που πήρε το ποιηματάκι μου στο διαδικτυακό παιχνίδι που οργανώνει, το »Παίζοντας με τις λέξεις». Μια πανέμορφη χειροποίητη καρφίτσα!!! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Φλώρα μου και για το θαυμάσιο δώρο και για το ότι έγινες αιτία να γνωρίσω δημιουργικά διαμαντάκια στη γειτονιά κι εύχομαι να Παίζουμε με τις λέξεις ασταμάτητα!! 🙂

Χθες επίσης η Φωτεινή που φτιάχνει χειροποίητα κοσμήματα με τίμησε με ένα πολύ χαριτωμένο βραβείο!!!!! 🙂

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Φωτεινή μου κι εύχομαι να συνεχίσεις για πολλά χρόνια ακόμα να ομορφαίνεις την γειτονιά με τις δημιουργίες σου!!

Το βραβείο συνοδεύεται από τις εξής ερωτήσεις που πρέπει να απαντήσω:

  1. Το αγαπημένο μου φαγητό: Είμαι μακαρονάς τι να κάνουμε!!! Ότιδήποτε σε ζυμαρικό (εννοείται και παστίτσιο, δεν τα ρωτάνε αυτά!!).
  2. Δεν μου αρέσει στους ανθρώπους: Το ψέμα κι η κοροϊδία. Πες ότι θες μπροστά μου αλλά μην σε πάρω χαμπάρι ότι άλλα λες πίσω από την πλάτη μου γιατί τέλειωσες για μένα.
  3. Μου αρέσει οι άνθρωποι με τους οποίους κάνω παρέα να είναι: μαζί μου για μένα.
  4. Με ηρεμεί: Να ακούω μουσική και να χαϊδεύω τα γατιά μου-παιδιά μου!
  5. Αγαπώ: το γράψιμο, τα ταξίδια, την βροχή, το ηλιοβασίλεμα, τη θάλασσα, τα γατιά μου (εννοείται!), το ανέφικτο.
  6. Με νευριάζει: η πάρτη μου ώρες ώρες!! Η αναβλητικότητά μου, η δειλία μου ακόμα κι η υπομονή μου…
  7. Δεν αποχωρίζομαι ποτέ (αντικείμενο):  2 φωτογραφίες της γιαγιάς και του παππού μου και μια εικονίτσα της Παναγίας της γλυκοφιλούσας. Πάνε πακέτο.
  8. Όταν ήμουν μικρή, μάζευα συστηματικά αφίσες: θέλει κι ερώτημα; Του Michael!! Του Jackson, ντε!!!

Και τώρα επειδή πρέπει να δώσω κι εγώ αυτό το βραβείο σε 8 φίλες θα μου επιτρέψετε να το προσφέρω στις φίλες που γνωριστήκαμε τώρα τελευταία. Είναι μια ευκαιρία να μάθω κι εγώ λίγα πράγματα παραπάνω!! Με πολλή αγάπη στέλνω το βραβειάκι στις εξής φίλες:

🙂 Πάει κι αυτό!!! Σας ευχαριστώ πολύ όλους τους φιλόξενους γείτονες που έχω αποκτήσει!!! Για τις επισκέψεις, τα σχόλια, που με δέχεστε κι εμένα στα σπιτάκια σας!! Και κάτι ακόμα… Σας θυμίζει κάτι το S.C.S.; Πέρσυ έκανα μια απόπειρα να γνωριστούμε στα τυφλά και λέω να την κάνω κι εφέτος!! Γι αυτό προετοιμαστείτε σιγά σιγά γιατί , ναι, μέσα στον Νοέμβρη ετοιμάζω ανάρτηση για το δεύτερο Secret Christmas Swap!!! Την μυστική ανταλλαγή Χριστουγεννιάτικων δώρων μεταξύ των bloggers!!!! 

Να στε καλά και καλό σ/κ να περάσετε όλοι ανεξαιρέτως!!!!

σκέψεις

Οκτώβρης

Μπήκε κι ο Οκτώβρης για τα καλά. Λίγο τα πρώτα κρύα, η υγρασία, η βροχή. Και κάθε όταν πλησιάζει η αρχή ή το τέλος μιας κατάστασης μετρώ. Νίκες και ήττες. Και κάθε βράδυ, όσο με θυμάμαι, κάνω τον μερικό απολογισμό μου. Σαν προσευχή ένα πράγμα. Οι νίκες μου κι οι ήττες μου. Οι συμβιβασμοί μου. Το νερό στο κρασί μου.

Οι άνθρωποί μου(;) όλοι καλοί κι άγιοι(;) μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Και τελευταία η διάθεσή μου, σαν το συκώτι του Προμηθέα. Το πρωί ροκανισμένο από το όρνεο και το βράδυ αναγεννάται. Και πάλι από την αρχή. Για μέρες. Κι η καθημερινότητα το κερασάκι στην τούρτα.

Συνήθως λέω λίγα κι εννοώ πολλά. Και καταλαβαίνω ακόμα περισσότερα. Γνωρίζω ποιοι είναι δίπλα μου πραγματικά για μένα. ΦΙΛΟΙ. Οι υπόλοιποι απλά τους κάνουν πιο ξεχωριστούς κι ιδιαίτερους. Τους ευχαριστώ όλους και γνωρίζω τι ρόλο παίζει ο καθένας στη ζωή μου. Αλλά να που φτάσαμε στο χειροκρότημα.

Κι όπως λέει κι ο ποιητής: Αδέλφια μου συγχωρήστε με, μα η αγάπη που πιο βαθιά γυρεύω, πρέπει να μου δοθεί μονάχη

Τα φιλιά μου

περιοδικό Poiein · ποιήματα

Ευρυδίκη

                                                                   Time Past, Margarita Georgiadis

Παλίρροια απόψε

στάζει αίμα

η σάρκα απ’τα χείλια

μες στην σπηλιά αναστεναγμοί

βρυχάται η αϋπνία

Άηχες νότες

σαν όρμησαν

σκόνης κύμα

την πένθιμη σκιά

ν’αντικρύσουν

Γοά η καλλιβλέφαρος

στο αδάμαστο φανέρωμα

ψυχή στο γύψο

ακίνητη

αιώνια να κρύβεται

στην αγκαλιά

της όρφνης

 

(α’ δημοσίευση στο poiein)